Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Tomasz Smoleń Sędziowie NSA Maria Serafin-Kosowska /spr./ SO del. Jarosław Szaro Protokolant ref. st. Eliza Kaplita po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 lutego 2012r. sprawy ze skargi S. F. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2011r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) określa, że uchylone postanowienie nie może być wykonane do chwili uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego S. F. kwotę 100 zł. (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2011r. znak: [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu wniosku S.F. o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta M. z dnia [...] kwietnia 2011r. ustalającej łączne zobowiązanie pieniężne za 2009 rok - odmówiło przywrócenia terminu do wniesienia tegoż odwołania.
Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia Kolegium powołało art. 163 § 2 i art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz. U. z 2005 roku nr 8, poz. 60 z późn. zm./, zaś w uzasadnieniu tegoż postanowienia podało, że w następstwie wznowienia postępowania w przedmiocie wymiaru łącznego zobowiązania podatkowego za 2009 rok w stosunku do A. i S.F., Prezydent Miasta M. decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. znak: [....] uchylił wydaną uprzednio własną decyzję wymiarową i ustalił podatnikom łączne zobowiązanie pieniężne za 2009 rok w kwocie 2926,00 zł. Decyzję tę organ I instancji wystawił na małżeństwo - A.i S.F. i doręczył w dniu 28 kwietnia 2011r. A.F. - a więc przedmiotowa decyzja została doręczona prawidłowo.
W dniu 26 sierpnia 2011r. S.F., za pośrednictwem Urzędu Miasta, wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odwołania od wymienionej wyżej decyzji, stwierdzając iż decyzja ta przesłana została w jednym egzemplarzu i odebrana przez jego żonę, a żona nie przekazała mu egzemplarza tej decyzji. O decyzji tej dowiedział się dopiero w dniu 24 sierpnia 2011r. - poinformowała go pracownica Urzędu Miejskiego : A.U. W treści powyższego pisma zawarł także skargę na przedmiotową decyzję i podniósł zarzuty dotyczące merytorycznych podstaw wydania tejże decyzji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu po rozpatrzeniu wniosku o przywrócenie terminu, stwierdziło iż nie znajduje on uzasadnienia. Podkreśliło, że na podstawie art. 92 § 1 Ordynacji podatkowej jeżeli - zgodnie z ustawami podatkowymi- podatnicy ponoszą solidarną odpowiedzialność za zobowiązania podatkowe, a zobowiązania te powstają w sposób przewidziany w art. 21 § 1 pkt 2 tejże Ordynacji, odpowiedzialnymi solidarnie, co do zasady, są podatnicy którym doręczono decyzję ustalającą wysokość zobowiązania podatkowego. Przepisu tego jednak nie stosuje się do zobowiązań podatkowych pobieranych w formie łącznego zobowiązania pieniężnego /art. 92 §2 Ordynacji/ - w którym to przypadku zasady odpowiedzialności solidarnej stosuje się z chwilą doręczenia nakazu płatniczego osobie, na którą, zgodnie z odrębnymi przepisami został on wystawiony - art. 6c ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 15.11.1984r. o podatku rolnym /Dz. U. z 2006r. nr 136, poz. 969 z późn. zm./ Powołując się na art. 92 § 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 6c ust 2 ustawy o podatku rolnym, Kolegium podkreśliło, że mimo, iż nakaz płatniczy został doręczony tylko jednemu ze współwłaścicieli, organ podatkowy może żądać zapłaty podatku również od drugiego współwłaściciela, gdyż łączne zobowiązanie pieniężne należne od przedmiotów opodatkowania stanowiących współwłasność osób fizycznych ustala się w odrębnej decyzji, którą wystawia się na któregokolwiek ze współwłaścicieli i jemu doręcza. Stwierdziło zatem prawidłowość doręczenia decyzji Prezydenta Miasta M. z dnia [...] kwietnia 2011 r. zarówno w stosunku do A.F., jak i S.F. i odmówiło wnioskodawcy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od tej decyzji stwierdzając ostatecznie, iż zarzuty podatnika zawarte we wniosku o przywrócenie terminu nie znajdują merytorycznego uzasadnienia.