Sprawa ze skargi na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek, Sędzia WSA Grzegorz Panek /spr./, Sędzia WSA Jacek Boratyn, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 września 2021 r. sprawy ze skargi "A." spółka z o.o. z siedzibą na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej "A."spółka z o.o. z siedzibą kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/8

"A" (dalej: spółka lub wnioskodawca) wystąpiła ze skargą na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia {...} czerwca 2021 r. nr{...}, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) uznał jej stanowisko odnośnie wykładni przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm.; dalej: u.p.d.o.p.) za nieprawidłowe.

Opisując zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe Spółka podała, że jest członkiem grupy "B" podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych, prowadzącym działalność gospodarczą polegającą w przeważającej części na produkcji węży ogrodowych i specjalistycznych systemów rynnowych oraz akcesoriów ogrodniczych. Działalność prowadzi na terenie dwóch specjalnych stref ekonomicznych: 1) Tarnobrzeskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "TSSE") oraz 2) Krakowskiego Parku Technologicznego (dalej: ,,KPT''), na podstawie wymienionych zezwoleń. W oparciu o te zezwolenia korzysta ze zwolnienia od opodatkowania dochodów na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p. Pomoc w ramach zwolnienia z podatku dochodowego jest otrzymywana na podstawie poniesionych kosztów kwalifikowanych realizowanej inwestycji. W latach 2013-2014 korzystała także ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, w związku z utworzeniem określonej liczby nowych miejsc pracy, która stanowiła pomoc de minimis. Otrzymana pomoc w postaci zwolnienia z podatku dochodowego oraz zwolnienia z podatku od nieruchomości zostały przyznane w oparciu o spełnienie odrębnych warunków (poniesienia kosztów kwalifikowanych w określonej wysokości, zatrudnienia wymaganej liczby osób).

W tych okolicznościach, w kontekście przepisów:

- art. 17 ust. 1 pkt 34 u.p.d.o.p.,

- § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 121)

- art. 5 ust. 2 rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis, zadano pytanie: czy pomoc de minimis uzyskana przez spółkę w odniesieniu do innych kosztów kwalifikowanych lub gdy nie da się jej do takich kosztów przypisać, podlega łączeniu (kumulacji) ze zwolnieniem z podatku dochodowego na podstawie posiadanych zezwoleń bez ograniczeń, a tym samym, czy wartość uzyskanej pomocy de minimis nie zmniejsza limitu zwolnienia z podatku dochodowego?

Zdaniem spółki, w przypadku gdy pomoc de minimis została udzielona w odniesieniu do innych kosztów kwalifikowanych lub nie da się jej do takich kosztów przypisać, to może być ona łączona z pomocą z ustawy o podatku dochodowym bez ograniczeń, a pomoc w postaci zwolnienia od podatku od nieruchomości nie będzie zmniejszać wysokości zwolnienia określonego w ustawie o podatku dochodowym.

Strona 1/8