Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz /spr./, Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska, Asesor WSA Jacek Boratyn, Protokolant sekr. sąd. Karolina Dźwierzyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2020 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2019 rok 1) oddala skargę, 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wynagrodzenie radcy prawnemu M.Ł. w kwocie 221,40 (dwieście dwadzieścia jeden i 40/100) złotych, w tym podatek od towarów i usług w kwocie 41,40 (czterdzieści jeden i 40/100) złotych, za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Przedmiotem skargi J. K. (dalej: Skarżący) jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej: SKO lub Kolegium) z dnia [...] maja 2019 r. nr [...], w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego na 2019 r.
Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące okoliczności faktyczne i prawne: Z wypisu z rejestru gruntów dla jednostki rejestrowej G. 88 obręb R. wynika, że J. K. jest właścicielem nieruchomości rolnych o powierzchni 3,2596 ha fizycznych, co stanowi 4,4303 ha przeliczeniowego. Nadto posiada budynek mieszkalny o powierzchni 54 m2, posadowiony na działce nr 495/2.
Na terenie Gminy Z. obowiązuje uchwała Rady Gminy nr XVIII/130/2016 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2016 r., poz. 3634), a także uchwała nr XVIII/132/2016 z dnia 26 października 2016 r. w sprawie zwolnień w podatku od nieruchomości (Dz. Urz. Woj. Podkarpackiego z 2016 r., poz. 3636).
Decyzją z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] Wójt Gminy ustalił dla J. K. łączne zobowiązanie pieniężne na rok 2019 w łącznej kwocie 602,00 zł, płatnego w 4 ratach; podatek rolny wymierzono w wysokości 602,00 zł, a podatek od nieruchomości wyniósł kwotę 00,00 zł.
W odwołaniu od tej decyzji J. K. nie zgodził się z ustaleniem podatku, a także kwestią terminu płatności I raty. Nadto podniósł zarzuty dotyczące relacji z pracownikami Urzędu Gminy oraz osobami piastującymi funkcję Wójta Gminy.
Decyzją z dnia [...] maja 2019 r. SKO - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swojej decyzji Kolegium wskazało na regulacje prawne dotyczące podatku od nieruchomości oraz podatku rolnego. Powołało się na orzecznictwo sądowe w zakresie wiążącej mocy art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2016 r., poz. 1629, dalej: u.p.g.k.), zgodnie z którym ewidencja gruntów i budynków jest urzędowym źródłem informacji faktycznych wykorzystywanych w postępowaniach administracyjnych, w tym również w postępowaniu podatkowym. Kolegium podkreśliło, że od tej reguły nie zostały przewidziane żadne wyjątki, a zatem organy ustalające wysokość zobowiązań w podatku od nieruchomości nie są uprawnione do przyjęcia innej podstawy wymiaru podatku niż dane wskazane w ewidencji gruntów. SKO zwróciło uwagę, że z mocy powyższego przepisu organ podatkowy ustalając wymiar podatku jest zobowiązany uwzględniać dane wynikające z tej ewidencji. Dopóki dane te nie zostaną zmienione w stosownym trybie, dopóty organ podatkowy będzie zobowiązany uwzględniać je przy ustalaniu wymiaru podatku.
Odnosząc się do kwestii terminu płatności I raty zobowiązania podatkowego Kolegium wyjaśniło, że na mocy art. 6a ust. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1985 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1892, dalej: u.p.r.), podatek rolny na rok podatkowy od osób fizycznych, z zastrzeżeniem ust. 10 ustala, w drodze decyzji, organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia gruntów. Podatek jest płatny w ratach proporcjonalnych do czasu trwania obowiązku podatkowego w terminach do dnia; 15 marca, 15 maja, 15 września i 15 listopada danego roku podatkowego.