Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 sierpnia 2021 r. sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej [...] z dnia [...] marca 2021 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, czerwiec i grudzień 2015 r.; od stycznia do marca, maj, od września do grudnia 2016 r. oraz luty, kwiecień, czerwiec i lipiec 2017 r. oddala skargę
Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia [...] listopada 2020 r. określił firma A Sp. z o.o.(dalej: Spółka, strona, skarżąca) w podatku od towarów i usług zobowiązanie za: styczeń 2015 r. w wysokości [...] zł, kwiecień 2015 r. w wysokości [...] zł, czerwiec 2015 r. w wysokości [...] zł, grudzień 2015 r. w wysokości [...] zł, styczeń 2016 r. w wysokości [...] zł, luty 2016 r. w wysokości [...] zł, marzec 2016 r. w wysokości [...] zł, maj 2016 r. w wysokości [...] zł, wrzesień 2016 r. w wysokości [...] zł, październik 2016 r. w wysokości [...] zł, listopad 2016 r. w wysokości [...] zł, grudzień 2016 r. w wysokości [...] zł, luty 2017 r. w wysokości [...] zł, kwiecień 2017 r. w wysokości [...] zł, czerwiec 2017 r. w wysokości [...] zł, lipiec 2017 r. w wysokości [...] zł oraz dodatkowe zobowiązanie w wysokości 100% kwoty podatku wynikającego z faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane, w części dotyczącej tych czynności za: luty 2017 r. w kwocie [...]zł, kwiecień w kwocie [...]zł, czerwiec w kwocie [...]zł, lipiec 2017 r. w kwocie [...]zł.
Organ I instancji na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego stwierdził, że faktury, na których jako dostawcy figurują:
- firma B R. S.,
- firma C Z. B.,
- firma D P. J., potwierdzają czynności, które w rzeczywistości nie zostały dokonane i stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4) lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054, ze zm. - dalej: "u.p.t.u.") odmówił stronie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.
Ponadto, organ I instancji stwierdził, że faktury, na których jako dostawcy figurują:
- firma E W. S.,
- firma F M. Z., są fakturami wystawionymi przez podmioty nieistniejące i na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 1) lit. a) u.p.t.u., odmówił stronie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z tych faktur.
Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego ustalono, że na przedłożonych do kontroli fakturach dotyczących nabycia towarów i usług budowlanych przez firma C Z. B. - w okresie 01 stycznia 2015 r. - 30 września 2016 r. jako sprzedawca figuruje wyłącznie firma B R. S.. Usługi, opisane na fakturach nabycia, były przedmiotem dalszej sprzedaży, w tym do firmy A Sp. z o.o. Nazwa usługi na fakturach sprzedaży była tożsama z nazwą usługi na fakturach zakupu. Z. B. osobiście nie świadczyła żadnych usług. Nie posiadała zaplecza technicznego do ich wykonania. Nie zatrudniała pracowników, poza synem M. B.. Wszystkie roboty budowlane zlecała jednemu podwykonawcy firma B R. S. i to jego pracownicy, według zeznań M. B., fizycznie wykonywali usługi ogólnobudowlane. M. B. nie znał żadnego pracownika, który mógłby potwierdzić wykonanie prac. Pod adresem, wskazanym jako miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, fizycznie działalność nie była prowadzona - jest to miejsce zamieszkania Z. B.. Strona nie wskazała innego miejsca związanego z wykonywaniem działalności (np. magazynu, placu, do którego posiadałaby jakichkolwiek tytuł prawny itp.). Praktycznie, jednoznacznie każdej fakturze sprzedaży wystawionej przez firmę Z. B. odpowiada faktura wystawiona przez R. S.. Z kolei poszczególnym fakturom wystawionym przez R. S. odpowiadają faktury, na których jako wystawcę wskazano firmę firma G.