Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący WSA Maciej Jaśniewicz NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie WSA Roman Wiatrowski Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 listopada 2009r. sprawy ze skargi S. sp. z o.o. w C. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004r. oddala skargę /-/ R.Wiatrowski /-/ M.Jaśniewicz /-/ W. Zygmont
Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Poznaniu decyzją z dnia 9.04.2008r., Nr [...], wydaną na podstawie art. 21§1 pkt 1 i § 3, art.23§2, art. 63§1, art. 193§2-4 ustawy z dnia 29.08.1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. - Dz. U. z 2005r., nr 8, poz. 60 ze zm.), art. 9 ust. 1, art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. - Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; dalej: ustawa o pdop)., określił A sp. z o.o. w C., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004r. w kwocie [...] zł.
Z uzasadnienia decyzji wynika, że spółka zaniżyła przychody o kwotę [...] zł wskutek nieujęcia na fakturach sprzedaży, usług składowania [...] ton odpadów. W 2004 r. księgi podatkowe spółki prowadzone były nierzetelnie i w odniesieniu do przychodów nie mogły zostać uznane za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Jednocześnie zbędne okazało się określanie podstawy opodatkowania w drodze oszacowania, bowiem dane wynikające z tychże ksiąg, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwoliły na określenie podstawy opodatkowania.
W odwołaniu spółka wniosła o uchylenie powyższej decyzji w całości zarzucając, że wydana została z naruszeniem art. 12 ust. 3 ustawy o pdop., poprzez wadliwe przyjęcie, iż spółka uzyskała w 2004 r. niezaewidencjonowany przychód w oraz art. 122, art. 180, art. 187 Ordynacji podatkowej, poprzez nie przeprowadzenie przez organ kontroli skarbowej pełnego postępowania wyjaśniającego, jak również nie zebranie i nie rozpatrzenie całego materiału dowodowego.
Uzasadniając zarzuty odwołania spółka twierdziła, że ustalenia ilości przyjętych odpadów poza ewidencją, na składowisko w C., których wartość stanowiła podstawę do wyliczenia podatku dochodowego, oparte zostały jedynie na przedłożonych przez J. S. zestawieniach wjazdów na składowisko samochodów z odpadami na tzw. "kartkę" oraz na danych opisanych w notatce urzędowej sporządzonej w dniu 9.02.2006 r. w Komendzie Miejskiej Policji, z dużym prawdopodobieństwem nie odzwierciedlają, ilości odpadów rzeczywiście przyjętych do składowania. Zestawienia wjazdów samochodów na tzw. "kartkę", mają zdaniem spółki charakter cząstkowy, ponieważ dotyczą wyłącznie dwóch podmiotów (spółki B i spółki C). Jedynie część procederu przyjmowania odpadów poza ewidencją znajduje potwierdzenie w kontrolach przeprowadzonych u kontrahentów spółki i dotyczy tylko odpadów o kodzie 101008 - ze spółki D dostarczane przez spółkę B oraz o kodach 020204, 190801 ze spółki E dostarczane przez spółkę C i o kodzie 170107 także dostarczone przez spółkę C. Stanowią one niewielka część odpadów, w stosunku do których przyjęto, iż zostały poddane unieszkodliwieniu na składowisku odpadów bez ich ewidencjonowania. Tymczasem zdecydowaną większość niezaewidencjonowanych w 2004 r. odpadów stanowiły niesegregowane odpady komunalne o kodzie 200301.
Niekompletność materiału dowodowego potwierdził również Sąd Rejonowy w Środzie Wlkp. II Wydział Karny, który w uzasadnieniu postanowienia z dnia 5.12.2006 r. sygn. akt II K 321/06 o przekazaniu sprawy Prokuratorowi w celu uzupełnienia śledztwa wskazał, iż wysokości uszczupleń są jedynie danymi szacunkowymi i winny być potwierdzone przez uprawnione w tym zakresie podmioty, m.in. przeprowadzenie dowodu z opinii właściwego biegłego. Spółka uznała za zasadne zawieszenie postępowania do czasu zakończenia śledztwa, jak również zakończenia prowadzonych w spółce dla potrzeb tego postępowania obliczeń dokonywanych przy udziale specjalistów z zakresu ochrony środowiska i techniki unieszkodliwiania odpadów.