Sprawa ze skargi na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie udzielenia absolutorium
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.), Sędziowie WSA Elwira Brychcy, as. sąd. WSA Katarzyna Nikodem, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2007 r. sprawy ze skargi Rady Miejskiej w Kłodawie na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 30 maja 2007 r. nr 11/462/2007 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie udzielenia absolutorium I. uchyla zaskarżony akt nadzorczy; II. zasądza od Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu na rzecz Rady Miejskiej w Kłodawie kwotę 240 zł ( dwieście czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego; III. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu chwili uprawomocnienia się niniejszego wyroku. /-/ K.Nikodem /-/ W.Zygmont /-/ E.Brychcy

Uzasadnienie strona 1/3

Rada Miejska w Kłodawie na podstawie art.18 ust. 2 pkt 4 i 28a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001, Nr 142, poz. 1591 ze zm.) podjęła uchwałę Nr 44/07 z dnia 27 kwietnia 2007 r. w sprawie udzielenia Burmistrzowi Kłodawy absolutorium za rok 2007.

Kolegium regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu uchwałą nadzorczą z dnia 30 maja 2007 r. Nr 11/46212007, wydaną na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. z 2001r. Nr 55, poz. 577 ze zm.) i art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), stwierdziło nieważność postanowień powyższej uchwały. Kolegium zważyło, że podczas obrad sesji Rady Miejskiej w Kłodawie , na ustawowy skład 15 radnych, za wnioskiem o nie udzielenie Burmistrzowi absolutorium opowiedziało się trzech (3) radnych, a przeciw wnioskowi opowiedziało się dwunastu (12) radnych, głosów wstrzymujących nie było. Zatem wniosek Komisji Rewizyjnej o nieudzielenie Burmistrzowi absolutorium nie uzyskał bezwzględnej liczby głosów. Tymczasem odrzucenie przez Radę wniosku Komisji Rewizyjnej o nieudzielenie absolutorium powoduje zakończenie procedury absolutoryjnej.

Gmina Kłodawa w imieniu, której działała Rada Miejska w Kłodawie wniosła skargę na powyższą uchwałę domagając się uchylenia zaskarżonego aktu nadzoru oraz obciążenia Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu kosztami postępowania w sprawie.

Zaskarżonemu aktowi zarzuciła naruszenie:

- art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) polegające na błędnym uznaniu, że rada gminy nie ma kompetencji do podejmowania uchwały o udzielenie' absolutorium burmistrzowi w przypadku gdy głosowany jest wniosek komisji rewizyjnej o nieudzielenie absolutorium,

- art. 18 a ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) polegające na błędnym uznaniu, że rada w myśl tego przepisu może podjąć tylko uchwałę zgodną z wnioskiem komisji rewizyjnej lub nie podjąć uchwały w sprawie absolutorium,

- art. 28 a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) polegające na błędnym uznaniu, że w przypadku 29 czerwca 2007 r. wniosku komisji rewizyjnej o nieudzielenie absolutorium, przeciwko któremu w głosowaniu oddano bezwzględną ilość głosów ustawowego składu rady nie została podjęta uchwała o udzieleniu absolutorium lecz zakończona procedura absolutoryjna.

Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu wniosła o oddalenie skargi jako bezzasadnej. Uzasadniając wskazała, że nieuzyskanie odpowiedniej większości głosów przez wniosek Komisji rewizyjnej oznacza brak rozstrzygnięcia w przedmiocie absolutorium, a tym samym koniec procedury absolutoryjnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga zasługiwała na uwzględnienie.

Zaskarżony akt nadzoru narusza art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie gminnym bowiem w istocie godzi w ustawowe kompetencje rady gminy.

Strona 1/3