Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia NSA Gerard Czech (spr.) Sędzia WSA Marta Wojciechowska Protokolant Starszy inspektor sądowy Iwona Bergiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2018 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 30 listopada 2017 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją z dnia 30 listopada 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu, działając na podstawie art. 233 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), dalej też: [O.p.] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Głubczycach z dnia 27 lipca 2017 r. określającej A. B. (dalej określanemu jako: "strona", "skarżący", "podatnik") zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w wysokości 125.569,00 zł.

Wydanie rozstrzygnięcia poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu.

Podatnik w złożonym za 2013 r. zeznaniu podatkowym (PIT-36) o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) wykazał przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą "[...]" w kwocie 15.812.803,90 zł, koszty uzyskania przychodu w wysokości 15.338.854,13 zł, dochód z tego źródła przychodów w wysokości 473.949,77 zł. Po odliczeniu składek na ubezpieczenie zdrowotne w kwocie 2.698,37 zł dochód do opodatkowania wyniósł 473.950,00 zł, a obliczony od tego dochodu podatek należny, zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dalej też: [u.p.d.o.f.] wyniósł 87.352,00 zł.

Na podstawie przeprowadzonej wobec podatnika kontroli podatkowej w zakresie rzetelności rozliczeń zobowiązań wobec Skarbu Państwa w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. stwierdzono nieprawidłowości dotyczące ewidencjonowania w księgach rachunkowych kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Ustalono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów o łączną kwotę 201.140,60 zł (netto) z tytułu ujęcia zakupu oleju napędowego, co zostało udokumentowane 7 fakturami VAT wystawionymi przez firmę A Sp. z o.o., [...], [...] [...], NIP [...]. Według ustaleń organu, wystawiane przez A Sp. z o.o. faktury nie potwierdzały rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Podstawą ustaleń organu w tym zakresie był materiał dowodowy zgromadzony w toku kontroli podatkowej a następnie postępowania podatkowego, pozyskany m.in. od właściwych organów podatkowych oraz Prokuratury Apelacyjnej we [...], świadczący o tym, że faktyczna działalność spółki A polegała na wprowadzeniu do obrotu gospodarczego pustych faktur, które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji. W oparciu o włączone do akt sprawy materiały ustalono, że spółka A jedynie firmowała prowadzoną działalność przez grupę przestępczą i była nieuprawnionym podmiotem do wystawiania i wprowadzania do obrotu prawnego i gospodarczego faktur. Spółka A nie dokonywała krajowych oraz wewnątrzwspólnotowych nabyć oleju napędowego, nie dysponowała żadną infrastrukturą techniczną niezbędną do prowadzenia działalności w zakresie handlu paliwami w tym środkami transportowymi, a także nie zatrudniała żadnych osób, które zajmowałyby się sprzedażą oleju napędowego. A pod wskazanym w KRS adresie siedziby nie prowadziła żadnej działalności (innych miejsc wykonywania działalności nie wykazała). Pomimo władania koncesją na obrót paliwami ciekłymi, w oparciu o decyzję Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki z dnia [...] 2012 r. faktycznie nie dysponowała paliwem, które następnie mogłaby sprzedawać. Rejestracja spółki na potrzeby VAT w organach podatkowych, jak również koncesja na obrót paliwem miała na celu wyłącznie uwiarygodnienie legalności działania firmy. Jednoosobowy zarząd spółki A, w osobach prezesów zmieniał się trzykrotnie. Osoby te nie znały faktycznych okoliczności związanych z prowadzeniem działalności tj. nawiązywaniem kontaktów handlowych, sporządzaniem kontraktów, zakupem i sprzedażą oleju napędowego, wystawianiem faktur, prowadzeniem kont bankowych, itp. Nie interesowały się losami i nie były osobami "decyzyjnymi" w jej sprawach.

Strona 1/14