Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski, asesor WSA Katarzyna Górska, Protokolant stażysta Karolina Arkita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2018r. sprawy ze skargi Gminy A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń 2015r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 12893 zł (dwanaście tysięcy osiemset dziewięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego odmówił Gminie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za styczeń 2015 r. w wysokości 1.703 zł oraz zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym w wysokości 207.503 zł,
Rozstrzygnięcie to zapadło na gruncie następującego stanu sprawy:
W latach 2009 - 2013 Gmina zrealizowała inwestycję w zakresie budowy infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej, która została oddana do bezpłatnego użytkowania Spółce A. W związku z faktem, iż inwestycja po wybudowaniu nie służyła do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, Gmina nie dokonała odliczeń podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki na budowę infrastruktury. W grudniu 2014 r. Gmina dokonała zmiany sposobu wykorzystania infrastruktury kanalizacyjnej i wodociągowej, tj. rozpoczęła świadczenie na rzecz Spółki A odpłatnej usługi przesyłu wody oraz ścieków w oparciu o umowę z dnia "[...]".
Wobec powyższego Gmina złożyła w dniu 14 lutego 2017 r. korektę deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 za styczeń 2015 r., w której uwzględniła podatek naliczony z tytułu nabycia środków trwałych w kwocie 209.206 zł. W uzasadnieniu wskazała, iż korekta dotyczy nieujętych dotychczas kwot podatku naliczonego wykazanych w fakturach dotyczących wydatków poniesionych na inwestycję w infrastrukturę kanalizacyjną i wodociągową, finalnie wykorzystaną do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyjaśniła także, iż korekta została dokonana w oparciu o przepisy art. 91 ust. 1 - 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.). W toku postępowania Gmina przedłożyła 110 sztuk faktur, dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową sieci wodno - kanalizacyjnej na ogólną kwotę netto 9.070.006,39 zł, VAT 2.092.056,54 zł.
Odmawiając stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług oraz zwrotu nadwyżki podatku od towarów i usług naliczonego nad należnym za styczeń 2015 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" stwierdził, iż Gminie nie przysługuje prawo korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ ponosząc wydatki celem realizacji inwestycji, nie nabyła prawa do odliczenia, a zatem nie istnieje podatek, który można odliczyć przez dokonanie korekty.