Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Komendanta Wojewódzkiego Policji na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia "[...]" nr "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w "[...]" utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w "[...]" z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Jak wynika z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego postanowienia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w "[...]" (dalej Naczelnik Urzędu Skarbowego, organ egzekucyjny, organ I instancji) prowadził postępowanie egzekucyjne z majątku K. P. (dalej zobowiązany) na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 9 kwietnia 2014r. nr "[...]", wystawionego przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w "[...]" (dalej wierzyciel, Komendant Wojewódzki Policji).
Organ egzekucyjny wszczął egzekucję poprzez doręczenie Bankowi X. zawiadomienia z dnia 9 lipca 2014r. nr "[...]" o zajęciu rachunku bankowego prowadzonego na rzecz zobowiązanego (karty nr 1 - 3 akt organu). Zobowiązanemu doręczono powyższe zawiadomienie w dniu 28 lipca 2014r., wraz z odpisem przedmiotowego tytułu wykonawczego, w trybie przewidzianym w art. 44 k.p.a.. Pismem z dnia 17 lipca 2014r. Bank poinformował organ egzekucyjny, że przyjął zajęcie do realizacji, ale przeszkodę stanowi brak środków pieniężnych na rachunkach bankowych zobowiązanego.
Postanowieniem z dnia "[...]", powołanym na wstępie, Naczelnik Urzędu Skarbowego umorzył postępowanie egzekucyjne, w oparciu o przepis art. 59 § 1 pkt 2 i § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Wskazał na przedawnienie objętej nim należności. Stwierdził, że zgodnie z art. 422 ust. 12 ustawy z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jednolity Dz. U. z 2016r., poz. 487 ze zm., dalej ustawa o przeciwdziałaniu alkoholizmowi) roszczenie o uiszczenie opłaty za pobyt w izbie wytrzeźwień, placówce lub jednostce Policji przedawnia się z upływem 3 lat od dnia, w którym upłynął termin płatności. Skoro termin płatności przedmiotowej należności upłynął w dniu 24 lutego 2014r., to dochodzona należność przedawniła się z dniem 24 lutego 2017r..
W zażaleniu na to postanowienie wierzyciel wniósł o jego uchylenie. Podniósł, że trzyletni bieg terminu przedawnienia należności z tytułu opłaty za pobyt w celu wytrzeźwienia może ulec przerwaniu i zawieszeniu zgodnie z przepisami Działu III Ordynacji podatkowej, na podstawie art. 60 pkt 7 w związku z art. 66 i 67 ustawy o finansach publicznych. Organ egzekucyjny dokonał w niniejszej sprawie skutecznego zajęcia, które przerywało bieg terminu przedawnienia, dlatego też zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej termin ten powinien być liczony na nowo od dnia następnego po dniu w którym dokonano skutecznej czynności egzekucyjnej.
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w "[...]" (dalej Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, organ odwoławczy, organ II instancji) w uzasadnieniu wymienionego na wstępie postanowienia z dnia "[...]" podał, że zgodnie z art. 59 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2017r., poz. 1201 ze zm., dalej u.p.e.a.) postępowanie egzekucyjne umarza się, jeżeli obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli obowiązek nie istniał. Istotą umorzenia jest przerwanie postępowania, uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych oraz rozstrzygnięcie o dalszym nieprowadzeniu postępowania.