Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Przemysław Krzykowski ( sprawozdawca ) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Niewiadomska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2016r. sprawy ze skargi E. M na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za sierpień 2014r. oddala skargę
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił E.M. obowiązek zapłaty podatku od towarów i usług za sierpień 2014 r. w wysokości 169.050 zł z tytułu wystawienia faktury na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku do towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej: "ustawy o VAT".
Podstawę wydania w/w decyzji stanowiły ustalenia kontroli podatkowej i przeprowadzonego następnie postępowania podatkowego, w wyniku których stwierdzono, że E.M. prowadzi działalnością gospodarczą pod firmą A w zakresie działalności portali internetowych, sprzedaży akcesoriów komputerowych, usług fryzjerskich i kosmetycznych oraz wykonywania instalacji elektrycznych. W rejestrze sprzedaży za sierpień 2014 r. zaewidencjonowała fakturę VAT nr "[...]" z dnia "[...]" wystawioną na rzecz Spółki B z siedzibą w E. tytułem budowy i montażu systemu "[...]" o wartości netto 735.000 zł (podatek VAT 169.050 zł). W świetle ustaleń organu, faktura ta nie dokumentowała usługi wykonanej przez stronę, gdyż w rzeczywistości usługa została wykonana przez W.W.. W związku z wprowadzeniem do obrotu prawnego faktury niedokumentującej rzeczywistej czynności, działając na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT, wymienioną na wstępie decyzją organ I instancji zobowiązał stronę do zapłaty wykazanego na tej fakturze podatku w wysokości 169.050 zł.
W odwołaniu od tego rozstrzygnięcia strona, wnosząc o jego uchylenie w całości, zakwestionowała ustalenia postępowania, że wystawiona przez nią sporna faktura jest tzw. "pustą fakturą". Podniosła, że usługa została przez nią częściowo wykonana. W trakcie realizacji usługi okazało się jednak, że nie ma ona wystarczających umiejętności do całkowitego wykonania. W związku z tym, że nie wywiązała się w pełni z zobowiązania wystawiła w dniu "[...]" fakturę korygującą nr "[...]", którą "wyzerowała" transakcję. Nie będąc w stanie zrealizować usługi, zdecydowała również, że nie pobierze za nią wynagrodzenia. Nabywca faktury korygującej otrzymał ją w dniu 30 września 2015 r., a zatem, w ocenie strony, przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę 169.050 zł w deklaracji dla podatku od towarów i usług - VAT-7 za wrzesień 2015 r.
Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, Dyrektor Izby Skarbowej w uzasadnieniu decyzji z dnia "[...]" zwrócił uwagę, że w rejestrze zakupów za sierpień 2014 r. strona zaewidencjonowała 2 faktury wystawione przez W.W., w których wykazano łączną wartość podatku naliczonego w wysokości 169.050 zł, tj.:
- nr "[...]" z dnia "[...]" o wartości netto 734.000 zł, podatek VAT w wysokości 168 820 zł, dokumentującą budowę i montaż systemu "[...]";
- nr "[...]" z dnia "[...]" o wartości netto 1.000 zł, podatek VAT w wysokości 230 zł, tytułem przewodów "[...]".