Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Piskozub Sędzia WSA Ryszard Maliszewski Protokolant Monika Gajowniczek po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 29 września 2010 r. sprawy ze skargi A.Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym 10 % podatku dochodowym od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 3167 zł (trzy tysiące sto sześćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]", określającą A.Ł. zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym 10% podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 25.000 zł od przychodu uzyskanego ze sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu zabudowanego domem mieszkalnym.
Z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynikało, że w dniu 22 marca 2007 r. A.Ł. sprzedał prawo wieczystego użytkowania gruntu, zabudowanego domem mieszkalnym w stanie surowym zamkniętym, położonego w Z.G. o łącznej powierzchni 756 m2 za łączną kwotę 250.000 zł. W dniu 29 marca 2007 r. podatnik złożył oświadczenie, iż uzyskany przychód przeznaczy na "zakup nieruchomości, remont domu".
Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego określił A.Ł. zobowiązanie podatkowe w 10 % zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 25.000 zł od przychodu uzyskanego z tytułu opisanej wyżej sprzedaży. W uzasadnieniu organ wskazał, że strona nie dochowała warunków zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), powoływanej dalej jako u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym do końca 2006 r., gdyż osiągnięty przychód nie został w okresie 2 lat wydatkowany na jeden z celów wymienionych enumeratywnie w art. 21 u.p.d.o.f. W ocenie organu, zakupiona przez podatnika w dniu 1 grudnia 2008 r. niezabudowana nieruchomość, nr ewid. "[...]", o pow. 00,9871 ha, położona w miejscowości P.W., w momencie nabycia posiadała charakter rolny i do dnia wydania decyzji nie utraciła tego charakteru. Zatem grunt ten nie był mógł być uznany za grunt przeznaczony pod budowę budynku mieszkalnego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f.
W odwołaniu od powyższej decyzji strona wskazała, że Wójt Gminy wydał decyzję o warunkach zabudowy działki nr "[...]" dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w miejscowości P.W. Decyzja ta została wydana na poprzedniego właściciela gruntu, jednakże podatnik złożył wniosek o przeniesienie na niego uprawnień wynikających z tej decyzji. W dniu 10 września 2009 r. strona przedłożyła decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]", przenoszącą na podatnika decyzję z dnia "[...]" w sprawie ustalenia warunków zabudowy terenu działki nr "[...]".
Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Zdaniem organu odwoławczego, nie było sporne, że przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w wysokości 250.000 zł został wydatkowany na zakup w dniu 1 grudnia 2008 r. niezabudowanej nieruchomości rolnej w miejscowości P.W. Jednak, jak wskazał organ, według § 2 i § 3 aktu notarialnego z dnia 1 grudnia 2008 r., nabyta nieruchomość obejmowała grunty orne, pastwiska trwałe i nieużytki, które miały wejść w skład prowadzonego przez podatnika gospodarstwa rolnego. Z uwagi na powyższe, organ uznał, że brak jest podstaw do przyjęcia, że przychód został wydatkowany na nabycie gruntu przeznaczonego pod budowę budynku mieszkalnego, tj. na cel objęty zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) u.p.d.o.f. Zdaniem organu, cel taki nie wynikał również z przedłożonej na etapie odwoławczym decyzji przenoszącej na podatnika decyzję w sprawie ustalenia warunków zabudowy terenu działki nr "[...]". Podatnik nie sprecyzował bowiem, która część gruntu jest przeznaczona pod budowę budynku mieszkalnego celem zaspokojenia potrzeb osobistych. Co prawda w akcie notarialnym zawarta była informacja, że notariuszowi okazano decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]" o warunkach zabudowy działki "[...]". Dowód ten jednak nie został przedłożony w toku postępowania podatkowego, a zatem organ nie mógł dokonać jego oceny. Ponadto, ze zgromadzonych materiałów wynikało, że podatnik w bliżej nieokreślonej przyszłości na zakupionym gruncie ma zamiar prowadzić inwestycję polegającą na wybudowaniu 10 budynków mieszkalnych jednorodzinnych. Zdaniem organu, powyższe świadczyło o zamiarze uruchomienia działalności gospodarczej polegającej na budowie i sprzedaży domów mieszkalnych, a nie zaspokojeniu swoich własnych potrzeb mieszkaniowych.