Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie Sędzia WSA Zofia Skrzynecka (spr.), Sędzia WSA Renata Kantecka, Protokolant Lidia Wachowska, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 15 lipca 2010 r., sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2009 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji, II. określa, że zaskarżona decyzja nie polega wykonaniu, III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 1486 zł (tysiąc czterysta osiemdziesiąt sześć) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Spółka A w W. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]", którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia "[...]", Nr "[...]", określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie 7.130 zł.
Z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynikało, że Wójt Gminy, określając wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 r. w kwocie 7.130 zł, za podstawę opodatkowania przyjął budowle o wartości 356.505 zł. Uzasadniając powyższe, organ podatkowy I instancji wskazał, że Spółka od 2005 do 2008 r. składała deklaracje na podatek od nieruchomości jako właściciel oraz jako współwłaściciel (k. 1 - 12 akt adm.). W podstawie opodatkowania wykazywała budowle będące we współwłasności o wartości 356.505 zł. Natomiast deklaracji na podatek od nieruchomości za 2009 r. Spółka nie złożyła. Uwzględniając powyższe, pismem z dnia 23 lipca 2009 r., organ wezwał stronę do złożenia deklaracji. W odpowiedzi, pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r., pełnomocnik Spółki ustanowiony do podpisywania deklaracji podatkowych w zakresie podatku od nieruchomości - J.C. poinformował, że w 2009 r. nie zadeklarował współwłasności, ponieważ kabel (środek trwały, który wcześniej był deklarowany jako współwłasność) znajduje się w kanalizacji i nie stanowi budowli w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Postanowieniem z dnia "[...]" (k. 24 akt adm.) organ wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na rok 2009. Postanowienie to zostało doręczone doradcy podatkowemu A.C. (k. 23 akt adm.). Pomimo wezwania organu z dnia 24 listopada 2009 r. podatnik nie przedłożył dokumentów, z których wynikałoby m.in., kto figuruje w ewidencji jako współwłaściciel budowli. Organ I instancji, uznając za błędne stanowisko strony, że telekomunikacyjne linie kablowe umieszczone w kanalizacji kablowej nie odpowiadają definicji budowli, a zatem nie stanowią przedmiotu opodatkowania, decyzją z dnia "[...]" określił wysokość zobowiązania podatkowego za 2009 r. w kwocie 7.130 zł. Decyzja ta została doręczona doradcy podatkowemu A.C., który w dniu 1 lutego 2010 r. wniósł odwołanie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ wskazał, że kwestią sporną w przedmiotowej sprawie było rozstrzygnięcie, czy telekomunikacyjne linie kablowe ułożone w kanalizacji kablowej stanowią budowlę, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Zdaniem organu odwoławczego brak było podstaw do wyłączenia z opodatkowania podatkiem od nieruchomości linii kablowych położonych w kanalizacjach kablowych, bowiem stanowią one budowle w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 ze zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu budowlę stanowią obiekty budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego niebędące budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów prawa budowlanego związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem. Organ odwoławczy przywołał również treść art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r., Nr 156, poz. 1118 ze zm.), który stanowi, że budowla to obiekt budowlany stanowiący całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Ponadto organ wskazał na art. 3 pkt 3 tej ustawy, który zawiera przykładowy wykaz obiektów budowlanych zaliczanych do budowli, m.in.: urządzenia techniczne. Jak wskazał organ, z definicji "urządzenia technicznego" zawartej w Prawie budowlanym wynika, że urządzenie techniczne ma pełnić rolę służebną wobec obiektu budowlanego, zapewniając możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.