Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod (sprawozdawca) sędzia WSA Przemysław Krzykowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. G. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie nadania rygoru natychmiastowej wykonalności oddala skargę
Postanowieniem z dnia "[...]" Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, działając na podstawie art. 233 §1 pkt 1 oraz art. 220§ 2 w związku z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2017r., poz. 201 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa) po rozpatrzeniu zażalenia Z. G. (dalej: podatnik, strona, skarżący) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]", którym nadano rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązania w podatku akcyzowym za styczeń 2011r. i opłaty paliwowej za styczeń, sierpień i października 2011r.
W/w decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Celnego określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za: styczeń 2011r. w kwocie 9.110 zł, sierpień 2011r. w kwocie 10.932 zł, październik 2011r. w kwocie 7.288 zł, grudzień 2011r. w kwocie 9.110 zł, styczeń 2012r. w kwocie 9.110 zł, sierpień 2012r. w kwocie 10.932 zł, listopad 2012r. w kwocie 5.466 zł, styczeń 2013r. w kwocie 4.555 zł, luty 2013r. w kwocie 9.110 zł, kwiecień 2013r. w kwocie 7.288 zł oraz opłatę paliwową za: styczeń 2011r. w kwocie 518 zł, sierpień 2011r. w kwocie 622 zł, październik 2011r. w kwocie 415 zł, grudzień 2011r. w kwocie 518 zł, styczeń 2012r. w kwocie 540 zł, sierpień 2012r. w kwocie 648 zł, listopad 2012r. w kwocie 324 zł, styczeń 2013r. w kwocie 277 zł, luty 2013r. w kwocie 555 zł, kwiecień 2013r. w kwocie 444 zł.
Naczelnik Urzędu Celnego w uzasadnieniu postanowienia z dnia "[...]" powołał się na przepis art. 239b § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym nadanie nieostatecznej decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności może nastąpić w sytuacji, gdy okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego jest krótszy niż 3 miesiące. Organ pierwszej instancji wskazał, iż zgodnie z art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, termin przedawnienia określonego decyzją Naczelnika Urzędu Celnego zobowiązania w podatku akcyzowym i opłaty paliwowej za 2011r. upłynie z dniem 31.12.2016r. Podatnik złożył odwołanie od decyzji, zatem nie nosi się z zamiarem dobrowolnego uregulowania należności. Z uwagi na czas trwania postępowania odwoławczego i krótki okres do upływu terminu przedawnienia zobowiązań, zachodzi uzasadniona obawa, że decyzja organu I instancji do końca 2016r. nie uzyska przymiotu ostateczności, co mogłoby skutkować ich przedawnieniem. To uprawdopodabnia, że zobowiązanie podatkowe w tej części nie zostanie wykonane.
Strona na powyższe postanowienie złożyła zażalenie, w którym wniosła o jego uchylenie w całości, zarzucając naruszenie art. 187 § 1, art. 217 § 2 i art. 219 w zw. z art. 210 § 4, art. 239b § 1 pkt 4 w zw. z § 2 oraz art. 239b Ordynacji podatkowej poprzez ich błędną interpretację, niewłaściwe zastosowanie oraz błędną ocenę stanu faktycznego. W jej ocenie zaskarżone postanowienie nie zawiera jakiegokolwiek uzasadnienia prawnego oraz faktycznego. Organ podatkowy nie przytoczył przepisów prawa materialnego, na które powołał się wydając postanowienie, jak również nie wyjaśnił sposobu ich zastosowania w sprawie. Organ podatkowy błędnie powiązał fakt złożenia odwołania z brakiem zamiaru uregulowania zobowiązania. W ocenie strony organ powinien bowiem w pierwszej kolejności zbadać sytuację finansową strony, czego nie uczynił, a do czego obliguje go art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej. Sama obawa wynikająca z faktu złożenia odwołania jest zbyt słabym argumentem do zastosowania art. 239b § 1 Ordynacji podatkowej. Okoliczność upływu terminu do przedawnienia zobowiązania podatkowego nie może sama w sobie uzasadniać obawy niewykonania zobowiązania podatkowego, gdyż zbędnym czyniłoby to drugą przesłankę zastosowania rygoru, jaką jest uprawdopodobnienie niebezpieczeństwa niewykonania zobowiązania. Ponadto bieg terminu przedawnienia podatku akcyzowego za okresy rozliczeniowe od sierpnia 2011 roku do stycznia 2012 roku oraz od sierpnia 2012 roku do kwietnia 2013 roku uległ zawieszeniu od 1 sierpnia 2016r., gdyż strona została poinformowana o wystąpieniu przesłanki, o której mowa w art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Zatem przedawnienie zobowiązania podatkowego nie nastąpi w dniu 31 grudnia 2016r. na skutek zawieszenia biegu terminu przedawnienia. Zdaniem strony ustawodawca nie przewidział możliwości nadania rygoru natychmiastowej wykonalności części decyzji nieostatecznej.