Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski (sprawozdawca) sędzia WSA Jolanta Strumiłło Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2018r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010 I) uchyla zaskarżoną decyzję, II) zasadza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej 997 ( dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Spółka A. (dalej jako: skarżąca, Spółka, strona, podatnik, odwołująca się) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010.
Jak wynika z akt podatkowych sprawy i uzasadnień poddanych kontroli Sądu rozstrzygnięć, Spółka skierowała do Wójta (dalej Wójt, organ pierwszej instancji) wniosek z 21 kwietnia 2010r. o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010 wraz z odsetkami, na podstawie art. 75 § 2 pkt 2 lit. b) i art. 78 ustawy Ordynacja podatkowa. Wskazała, że posiadane przez nią grunty Podstrefy "[...]" - Kompleks "[...]" o powierzchni 263.204 m2 są sklasyfikowane jako grunty rolne i nigdy nie były zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Podała w piśmie z 12 marca 2010r. wniesionym wraz z korektami deklaracji rocznych w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010, że przyczyną korekt było omyłkowe zadeklarowanie do opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów objętych ustawą o podatku rolnym, zaklasyfikowanych jako użytki rolne. Podniosła, że pod pojęciem "zajęcie" należy rozumieć rzeczywiste wykonywanie na gruncie czynności związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. W związku z powyższym przedmiotowe grunty podlegają opodatkowaniu podatkiem rolnym, a nie podatkiem od nieruchomości. Natomiast w złożonych korektach podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010 nie wykazano nieruchomości do opodatkowania, a w pozycji 52 część E formularza DN-1: Łączna kwota podatku wpisano: 0 zł (karty nr 23 - 67, tom 1 akt podatkowych).
Decyzją z 29 lipca 2010r. Wójt odmówił stwierdzenia nadpłaty i zwrotu podatku. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej SKO, Kolegium, organ drugiej instancji, organ odwoławczy) decyzją z 30 listopada 2010r. uchyliło zaskarżone rozstrzygnięcie i sprawę przekazało do ponownego rozpoznania przez Wójta. Następnie organ pierwszej instancji wydał decyzje określające wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2006 - 2010: z 7 stycznia 2011r., z 17 listopada 2011r., z 31 maja 2012r. i z 28 lutego 2014r., które były kolejno uchylane przez Kolegium, a sprawa była przekazywana do ponownego rozpatrzenia. Decyzją z 23 lipca 2015r. Wójt po raz kolejny określił zobowiązania podatkowe w podatku od nieruchomości i w podatku rolnym za lata 2006 - 2010. Również ta decyzja została uchylona przez organ odwoławczy, który decyzją z 11 marca 2016r. umorzył postępowanie w sprawie określenia zobowiązań podatkowych (k. 163 - 165, t. 2 akt podatkowych). Kolegium uznało, że korekty deklaracji podatkowych Spółki "pozostały bez wpływu na konstatację, że wykazane pierwotnie zobowiązania były zgodne z oczekiwaniami organu podatkowego i wygasły wskutek ich zapłaty". Wobec tego nie wystąpiły przesłanki określone w art. 21 § 3 O.p., a zatem prowadzone z urzędu postępowanie było bezprzedmiotowe. Organ drugiej instancji powołał się na uchwałę NSA z 29 września 2014r. sygn. akt II FPS 4/13 i podał, że możliwość prowadzenia postępowania po upływie terminu przedawnienia dotyczy jedynie postępowania w sprawie nadpłaty, a nie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego.