Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Czajkowski Sędziowie sędzia WSA Ryszard Maliszewski sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca) Protokolant referent stażysta Milena Małyszko po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010r. oddala skargę
Sygn. akt I SA/Ol 27/15 Uzasadnienie
Spółka A z siedzibą w W. (dalej jako "Spółka", "podatnik", "skarżąca"), wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r.
Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy własną decyzję z dnia "[...]", którą po wznowieniu postępowania odmówiono uchylenia własnej decyzji ostatecznej z dnia "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Wójta Gminy (dalej "Wójt") z dnia "[...]", określającą Spółce wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2010 r..
Spółka, działająca przez pełnomocnika, złożyła wniosek o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją Kolegium z dnia "[...]" na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 w zw. z art. 244 § 1ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t.: Dz.U. z 2012 r., poz.749 ze zm.), dalej jako "O.p.". W uzasadnieniu wniosku wskazała, że w toku weryfikacji budynków i budowli zgłoszonych Wójtowi do opodatkowania podatkiem od nieruchomości stwierdziła, że nie zadeklarowała do opodatkowania w 2010 r. budowli postaci budynku gospodarczego - obiektu pomocniczego do budynku dworca - o powierzchni użytkowej 15 m², oznaczonej w ewidencji podatnika symbolem "[...]". W związku z powyższym ulega podwyższeniu wartość budowli, od której wyliczany jest podatek od nieruchomości, tym samym kwota zobowiązania podatkowego za 2010r. będzie wyższa niż wyliczona w decyzji ostatecznej. Spółka podała, że ten nowy dowód nie był znany organowi podatkowemu I instancji jak też organowi II instancji w datach wydania przez te organy decyzji, a wskazanie budowli jest istotne, ponieważ w wyniku jej uwzględnienia wysokość zobowiązania podatkowego za 2010 r. będzie wyższa od dotychczasowej. Spółka zaznaczyła, że budowla w postaci budynku gospodarczego istniała w dacie wydania decyzji przez organy obu instancji.
Po wznowieniu postępowania postanowieniem z dnia "[...]" Kolegium ww. decyzją z dnia "[...]" odmówiło uchylenia własnej decyzji ostatecznej wobec niestwierdzenia istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 w powiązaniu z art. 245 § 1 pkt 2 O.p..
W uzasadnieniu decyzji organ podał, że w przedmiotowej sprawie brak jest podstaw do uchylenia decyzji w trybie wznowieniowym, gdyż fakt niezadeklarowania przez podatnika jednej budowli o wartości początkowej 2.300 zł (przy zadeklarowanych i przyjętych do podstawy opodatkowania budowlach o wartości 116.971 zł) nie spełnia przesłanki istotności tej nowej okoliczności faktycznej. Organ przedstawił przesłanki określone w art. 240 § 1 O.p. i ocenił, że brak jest przeszkód prawnych, by niezadeklarowana budowla była przedmiotem odrębnego postępowania. W ustawie o podatkach i opłatach lokalnych nie ma bowiem przepisu, który nakazywałby, aby przy wymiarze podatku od nieruchomości, organ I instancji miał obowiązek objęcia jedną decyzją wszystkich nieruchomości podatnika na terenie danej gminy.