Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Zofia Skrzynecka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod,, sędzia WSA Tadeusz Piskozub, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 12 lipca 2012r. sprawy ze skargi J. K. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie umorzenia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz postanowienie organu pierwszej instancji; II zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; III określa, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 27 stycznia 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia J. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą "A", utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 31 października 2011 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie z wniosku o zawieszenie postępowania egzekucyjnego oraz o wyłączenie spod egzekucji administracyjnej kwoty 98.000 zł.
Jak wynikało z akt administracyjnych sprawy, zaskarżone aktualnie postanowienie organu odwoławczego było kolejnym z wydanych w sprawie rozstrzygnięć. Poprzednio wydane postanowienie z dnia 11 marca 2011 r. wraz z poprzedzającym je rozstrzygnięciem organu I instancji z dnia 21 stycznia 2011 r. zostały uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2011 r., sygn. akt 391/11.
Podstawą powyższych rozstrzygnięć były następujące ustalenia i rozważania:
Wnioskiem z dnia 22 grudnia 2010 r. (data wpływu do organu - 23 grudnia 2010 r.) J. K. zwróciła się o zawieszenie postępowania egzekucyjnego i wyłączenie spod egzekucji administracyjnej kwoty 98.000 zł niezbędnej na prowadzenie działalności gospodarczej, w której to kwocie strona ujęła koszty wynagrodzeń pracowników (30.300 zł), zakupu paliwa (40.000 zł), najmu pomieszczeń (4.500 zł) i utrzymania parku samochodowego (22.500 zł).
Postanowieniem z dnia 21 stycznia 2011 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. D.U. nr 98 z 2000r., poz. 1071 ze zm., dalej jako K.p.a.), umorzył postępowanie z w/w wniosku, powołując się na jego bezprzedmiotowość. Jak wskazał organ, postępowanie to w dniu wniesienia wniosku było bezprzedmiotowe, bowiem prowadzone wobec strony postępowanie egzekucyjne zostało zakończone na skutek realizacji zajęcia egzekucyjnego przez dłużnika zajętej wierzytelności - "B", która w dniu 23 grudnia 2010 r. przekazała na rachunek organu kwotę 221.927,80 zł.
Powyższe stanowisko organu I instancji podzielił w całości Dyrektor Izby Skarbowej, który w uzasadnieniu postanowienia z dnia 11 marca 2011 r. wskazał, że zarówno w dniu wniesienia przez stronę wniosku z dnia 23 grudnia 2010 r., jak i w dniu wydania przez organ I instancji postanowienia (21 stycznia 2011 r.), żądania strony były bezprzedmiotowe. Prowadzone na podstawie tytułów wykonawczych wystawionych przez Dyrektora Izby Celnej postępowanie egzekucyjne zostało bowiem zakończone poprzez wyegzekwowanie dochodzonych należności. Tymczasem stosownie do art. 56 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. nr 229 z 2005 r., poz. 1954 ze zm., dalej: jako u.p.e.a. ) zawiesić można tylko postępowanie w toku, a nie - jak w niniejszej sprawie - zakończone. Bezsporne w sprawie było natomiast, że dłużnik zajętej wierzytelności - "B" w dniu 23 grudnia 2010 r. zrealizował zajęcie dokonane zawiadomieniem z dnia 6 grudnia 2010 r. Od tej daty przedmiot postępowania nie istniał. W tym też dniu wpłynął wniosek strony o zawieszenie postępowania egzekucyjnego i zwolnienie od egzekucji. W ocenie organu odwoławczego, w tych okolicznościach nie mogło nastąpić ani zawieszenie postępowania, ani zwolnienie od egzekucji.