Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod, sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Protokolant sekretarz sądowy Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2019r. sprawy ze skargi T. C. na decyzję Zarządu Województwa z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy udzielenia ulgi w postaci rozłożenia należności głównej na raty oraz umorzenia odsetek z tytułu zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektu oddala skargę
I SA/Ol 179/19
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia "[...]" Zarząd Województwa "[...]" pełniący funkcję Instytucji Zarządzającej Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013 (dalej: "IZ"), po rozpoznaniu wniosku T. C. (dalej: "strona", "skarżąca") o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]" odmawiającą stronie udzielenia ulgi w postaci rozłożenia należności głównej na raty oraz umorzenia w całości kwoty odsetek określonych jak dla zaległości podatkowych z tytułu zwrotu środków określonych w ostatecznej decyzji administracyjnej z dnia "[...]"
Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia "[...]", IZ utrzymała w mocy decyzję z dnia "[...]", zobowiązującą stronę prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą PPU A.. z siedzibą w L., do zwrotu środków w kwocie 204 728,99 zł wraz z należnymi odsetkami, określonymi jak dla zaległości podatkowych, liczonymi od dnia przekazania środków do dnia zwrotu, przeznaczonych na realizację projektu pn. Dywersyfikacja działalności PPU A. poprzez budowę profesjonalnego zakładu fryzjerskiego i odnowy biologicznej, realizowanego na podstawie umowy o dofinansowanie z dnia 29 grudnia 2010r. ze zmianami.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 29 maja 2014r., sygn. akt I SA/Ol 748/13, oddalił skargę skarżącej na ww. decyzję ostateczną, zaś Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 13 października 2015r., sygn. akt II GSK 2109/14, oddalił skargę kasacyjną strony.
Ze względu na brak zapłaty należności wynikającej z decyzji z dnia "[...]", postępowanie egzekucyjne zostało skierowane do majątku osobistego strony oraz jej majątku wspólnego wraz z małżonkiem M. C.. W związku ze śmiercią małżonka strony w dniu "[...]", Sąd Rejonowy w l. postanowieniem z dnia "[...]", uchylił akt poświadczenia dziedziczenia z dnia 7 października 2016 r., Rep. A nr "[...]" i stwierdził nabycie spadku po zmarłym przez stronę w 1/3 części oraz przez dwóch synów strony, każdy w 1/3 części.
Wnioskiem z dnia 21 marca 2018 r., sprecyzowanym - na żądanie organu - pismem z dnia 27 czerwca 2018r., strona wystąpiła o umorzenie w całości odsetek i rozłożenie należności głównej na raty w wysokości 400 zł miesięcznie. Zaznaczyła, że dochody oraz stan zdrowia uniemożliwiają jej spłatę w wyższej wysokości. Podkreśliła, że sytuacja, w której się znalazła i stawiane zarzuty są niesłuszne, czego dowodem są dwie opinie biegłych dotyczące analizy projektu i realizacji umowy oraz postanowienie Prokuratury o umorzeniu śledztwa. Zaznaczyła, że wraz z dziećmi spłaca wiele zobowiązań, m.in. kredyty zaciągnięte B.., które dzięki porozumieniu spłaca w realnych kwotach.
Decyzją z dnia "[...]", IZ odmówiła stronie udzielenia wnioskowanej ulgi. Organ nie stwierdził sytuacji nadzwyczajnej, losowej, niezależnej od postępowania strony. Zdaniem organu, nie została wypełniona przesłanka ważnego interesu podatnika ani przesłanka interesu publicznego, czyli przesłanki warunkujące umorzenie zobowiązania. Nie stwierdzi także zaistnienia przesłanek uzasadniających rozłożenie na raty płatności należności, tj. uzasadnionych względów społecznych lub gospodarczych, w tym możliwości płatniczych zobowiązanego. Ponadto organ przyjął, iż nie doszło do zmiany sytuacji finansowej z powodu śmierci małżonka. Odnosząc się do kwestionowania przez stronę nieprawidłowości skutkujących zwrotem środków, organ wskazał, że kwestia ta została ostatecznie zakończona prawomocnym wyrokiem NSA z dnia 13 listopada 2016r. Zdaniem IZ, aktualna sytuacja życiowa i finansowa strony jest trudna, ale nie obliguje to do udzielenia ulg, które są wyjątkiem od zasady powszechności obowiązku podatkowego.