Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz-Roicka Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2022 r. sprawy ze skargi S. Z. i T. Z. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od czynności cywilnoprawnych I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z dnia [...] r. nr [...]; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz S. Z. i T. Z. solidarnie kwotę [...]zł ([...] złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/11

Zaskarżoną decyzją z dnia 10 grudnia 2021 r. po rozpatrzeniu odwołania S. Z. i T. Z., dalej: "podatnicy", "skarżący", Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Lublinie, dalej: "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej", "organ odwoławczy", utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B., dalej: "Naczelnik Urzędu Skarbowego", "organ pierwszej instancji", z dnia 16 września 2021 r. określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży z dnia 27 października 2017 r. w kwocie 240 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że decyzją z dnia 8 maja 2019 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego określił podatnikom wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z 27 października 2017 r. rep. [...], w kwocie 240 zł. Na skutek wniesionego odwołania, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, decyzją z dnia 26 lipca 2019 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Decyzję powyższą podatnicy zaskarżyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, który wyrokiem z dnia 18 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Lu 592/19, uchylił zaskarżoną decyzję wraz z decyzją ją poprzedzającą.

W wyniku ponownie przeprowadzonego postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego, decyzją z dnia 31 sierpnia 2020 r. określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w kwocie 240 zł, po czym decyzja ta została uchylona przez Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, decyzją z dnia 15 grudnia 2020 r., a sprawa przekazana została organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

W wyniku uzupełnienia postępowania podatkowego i po dokonaniu ponownej analizy zgromadzonego materiału dowodowego Naczelnik Urzędu Skarbowego, powołana wyżej decyzją z dnia 16 września 2021 r., określił wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego z 27 października 2017 r. w kwocie 240 zł. Organ pierwszej instancji wyraził ocenę, że argumentacja odwołania i dowody do niego dołączone nie mają większego znaczenia ze względu na swój ogólny charakter niezwiązany z rzeczywistym przedmiotem sporu, w sytuacji gdy opinia Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. ma charakter szczegółowej analizy tego konkretnego przedmiotu. Uwagi i zarzuty podatników sformułowane w piśmie z dnia 8 grudnia 2020 r. zostały, zdaniem organu pierwszej instancji, wyjaśnione i jednoznacznie rozstrzygnięte.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że w ramach dodatkowych czynności wyjaśniających organ zwrócił się o informację do Burmistrza Miasta B., który pismem z dnia 3 czerwca 2020 r. przekazał, że podatnicy w informacji w sprawie podatku od nieruchomości z dnia 23 listopada 2018 r. zadeklarowali do opodatkowania działkę jako grunty pozostałe oraz garaż, zatem sporna nieruchomość to grunt zabudowany garażem. Nieruchomości przyjęte przez biegłego to do porównania w sporządzonym operacie są zatem podobne do szacowanej nieruchomości. Organ wyraził przy tym ocenę, że budzi wątpliwości złożona do akt analiza techniczna sporządzona przez nieznanego autora, zwłaszcza że podważa dokumentację geodezyjną i dotychczasowe ustalenia. Organ pierwszej instancji przedstawił też na kilku stronach obszerne fragmenty wyjaśnień w piśmie biegłego P. B., który wypowiedział się w zakresie zarzutów podatników co do sporządzonego przez niego operatu szacunkowego, wskazując w swojej wypowiedzi na poprawność i rzetelność sporządzonego operatu.

Strona 1/11