Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie podatku od środków transportowych za lata 1998
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz (spr.), NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant sekr. sąd. Iwona Lachowska, po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2004 r. sprawy ze skargi J. A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie podatku od środków transportowych za lata 1998- 2000 oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...], nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, na podstawie art. 233§1pkt.1 w zw. z art. 239 i art. 201§1pkt.2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa / Dz. U. Nr 137, poz.926, z późn. zm. / - po rozpatrzeniu zażalenia złożonego na postanowienie Prezydenta Miasta z dnia [...] lipca 2003r., Nr [...] sprostowane postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2003r., Nr [...] - w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1998-2000 za środki transportowe o numerach rejestracyjnych: [...], [...], [...], [...], [...] - utrzymało w mocy postanowienie organu I instancji.

W jego uzasadnieniu Kolegium wskazało, iż postanowieniami z dnia [...] czerwca 2003r. / doręczonymi stronie w dniu 12 czerwca 2003r. / organ I instancji wszczął postępowania w sprawie określenia wysokości zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od środków transportowych za lata 1998-2000 za środki transportowe o numerach rejestracyjnych: [...], [...], [...], [...], [...], natomiast postanowieniami z dnia [...] czerwca 2003r. / doręczonymi stronie w dniu 10 czerwca 2003r. / wszczęto postępowania w przedmiocie tego samego podatku za rok 2002, przy czym oprócz w/w środków transportowych dotyczyło ono także pojazdu o numerze rejestracyjnym [...].

W dniu [...] lipca 2003r. organ I instancji wydał postanowienie o odmowie zawieszenia postępowania wskazując w jego sentencji, iż jego przedmiot dotyczy określenia wysokości zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od środków transportowych za rok 2002.

J. A. od tego postanowienia złożył zażalenie stawiając zarzut rozstrzygnięcia tej samej sprawy innym orzeczeniem, a mianowicie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2003r. Wskazał również, że sentencja postanowienia z dnia [...] lipca 2003r. pomija środek transportowy o numerze rejestracyjnym [...].

Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2003r. organ I instancji sprostował oczywistą omyłkę zawartą w sentencji postanowienia z dnia [...] lipca 2003r., Nr [...] co do wskazanego okresu, którego ono dotyczyło poprzez zastąpienie treści " 2002r."- treścią "lata 1998-2000".

Z tych też względów organ odwoławczy przedstawione zarzuty odnośnie rozstrzygnięcia sprawy innym orzeczeniem, a mianowicie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2003r., a także pominięcia w sentencji postanowienia z dnia [...] lipca 2003r. środka transportowego o numerze rejestracyjnym [...] uznał - po dokonanym sprostowaniu - za chybione.

Odnosząc się zaś do zarzutu skierowanego przeciwko merytorycznemu rozstrzygnięciu organu I instancji, czyli odmowie zwieszenia postępowania, Kolegium wskazało, iż zaskarżone postanowienie zostało wydane bez naruszenia przepisu art. 201§1pkt.2 Ordynacji podatkowej, a to wobec nie spełnienia przesłanki wymienionej w tym przepisie.

Na powyższe postanowienie J. A. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie.

Wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia organu I instancji skarżący twierdził, iż w sytuacji, gdy ten sam organ podatkowy prowadzi postępowanie w zakresie podatku od środków transportowych za rok 2002, postępowanie w sprawie niniejszej winno być zawieszone do czasu rozstrzygnięcia tamtej sprawy, albowiem dokonane w niej ustalenia przesądzą o dacie sprzedaży środków trwałych, których dotyczy podatek w sprawie rozpoznawanej. Alternatywnie skarżący wnosił o orzeczenie przez Sąd, iż postanowienia organów podatkowych obu instancji zostały wydane z naruszeniem przepisów prawa.

Strona 1/2