Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec [...] r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz WSA Andrzej Niezgoda Protokolant asystent sędziego Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2022 r. sprawy ze skargi [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec [...] r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. kwotę [...]([...]) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.

Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej
Uzasadnienie strona 1/14

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (organ) uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] (organ pierwszej instancji) z dnia [...]. w przedmiocie określenia L. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością we W. (spółka, strona, skarżąca) zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług (VAT) za marzec 2015 r. i określił za wskazany okres nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w terminie 25 dni w wysokości [...] zł.

W uzasadnieniu tej treści rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, że przedmiotem przeważającej działalności gospodarczej spółki jest działalność pozostałych agencji transportowych.

Organy podatkowe ustaliły, że w marcu 2015 r. spółka wystawiła faktury za organizację transportu na rzecz: L. . (C. ), T. . (W. ) i G. ([...]). W fakturach spółka zawarła adnotację o odwrotnym obciążeniu VAT, z powołaniem się na art. 106e pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U.2011.177.1054 ze zm. w brzmieniu z 2015 r. - ustawa o VAT).

Organ zgromadził obszerny materiał dowodowy, w tym w postaci informacji od zagranicznych administracji podatkowych, protokołów przeprowadzonych kontroli podatkowych, decyzji wydanych wobec podmiotów zaangażowanych we wprowadzanie paliwa na krajowy rynek z [...] i [...], protokołów zeznań świadków oraz dokumentów CMR towarzyszących transportowaniu paliwa. Na tej podstawie dokonano charakteryzacji działalności każdego z kontrahentów spółki. Stwierdzono też, że - wbrew stanowisku organu pierwszej instancji - zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala jednoznacznie wykluczyć prowadzenia działalności gospodarczej przez spółkę L. poza terytorium Polski. W konsekwencji w tym zakresie organ zgodził się ze spółką co do zasadności zastosowania odwrotnego obciążenia VAT i odpowiednio zmienił rozliczenie tego podatku w stosunku do decyzji organu pierwszej instancji.

Natomiast w odniesieniu do spółek G. organ zgodził się z ustaleniami i ocenami poczynionymi przez organ pierwszej instancji i zakwestionował spółce prawo do rozliczenia VAT wykazanego w fakturach wystawionych na rzecz tych podmiotów przy wykorzystaniu mechanizmu odwrotnego obciążenia. Organ motywował, że spółki te nie miały w rzeczywistości siedzib pod zgłoszonymi adresami poza granicami kraju. Nie prowadziły tam żadnej działalności. Nie współpracowały z władzami podatkowymi krajów, w których zarejestrowały siedziby. Ich byt miał charakter wyłącznie formalny i ograniczał się do ujawnienia w rejestrach wymaganych przez przepisy danego kraju. Spółki te nie miały niezbędnego zaplecza osobowego, majątkowego, organizacyjnego. Miały natomiast pełnić rolę pośredników w usługach transportowych. Zarejestrowanie spółek G. i T. poza terytorium Polski nie było motywowane prowadzoną tam działalnością i względami ekonomicznymi, a ich działalność w rzeczywistości koncertowała się na terytorium Polski (spółki były też zarządzane przez obywateli Polski). Miejscem rzeczywistej konsumpcji towaru była również Polska - tutaj bowiem każdorazowo kończyła się usługa transportu paliwa, a wraz z nią usługa organizacji transportu. Paliwo było transportowane i trafiło do polskich odbiorców.

Strona 1/14
Inne orzeczenia o symbolu:
6110 Podatek od towarów i usług
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Izby Administracji Skarbowej