Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (sprawozdawca) WSA Monika Kazubińska-Kręcisz Protokolant referent stażysta Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 października 2019 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2017 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz A. S. kwotę [...]([...]) złotych z tytułu zwrotu kosztów postępowania.
Decyzją z dnia [...] r., [...]. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpatrzyło odwołanie A. S. (dalej także: skarżącego) i utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję własną z dnia [...] r., [...] stwierdzającą nieważność decyzji Wójta Gminy [...] nr [...] z dnia [...] r. ustalającej skarżącemu wymiar zobowiązania podatkowego w formie łącznego zobowiązania pieniężnego za [...] r. w kwocie [...]zł
Kolegium w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia podało, że Wójt Gminy [...] ustalił A. S. wymiar podatku w formie łącznego zobowiązania, przy czym przedmiotem opodatkowania podatkiem od
2 nieruchomości objęty był budynek o powierzchni [...] m, który na podstawie uchwały Rady Gminy [...] Nr [...] zwolniony został z podatku od nieruchomości na okres 18 miesięcy z tytułu realizacji nowych inwestycji, a nadto grunty związane z działalnością gospodarczą o powierzchni [...] m2 oraz podatkiem rolnym objęte zostały grunty o powierzchni [...] ha, które objęte zostały ulgą podatkową. Wnioskiem z dnia [...] r. Wójt Gminy [...] na podstawie Ordynacji podatkowej w związku z art. 247 § 1 pkt 3 wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji nr [...] jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Wskazał, że zwolnił A. S. z podatku od nieruchomości z tytułu realizacji nowych inwestycji na terenie gminy [...] na podstawie wymienionej uchwały oraz złożonego przez podatnika wniosku. Zwolnienie obejmowało okres od [...] r. do [...] r. Zwolnienie to po upływie 18 miesięcy było w dalszym ciągu kontynuowane aż do [...] r. tj. do dnia zakończenia działalności gospodarczej. Było to niezgodne z przepisami prawa i postanowieniami uchwały Rady Gminy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło nieważność decyzji Wójta Gminy [...] W odwołaniu A. S. zarzucił na ruszenie przepisów postępowania przez błędne przyjęcie, że istniały przesłanki do stwierdzenia nieważności postępowania z art. 247 § 1 pkt 3 oraz art. o.p. Wniósł o jej uchylenie i w całości i umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego. Stwierdził, że decyzja z [...] r. została wydana w ramach uznania administracyjnego, organ ustalił wymiar podatku na podstawie danych zawartych w ewidencji podatkowej, stosując stawki podatkowe określone w przepisach. Postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji nie może prowadzić do ponownej merytorycznej kontroli rozpatrywanej sprawy co do jej istoty. W ocenie odwołującego się przeprowadzone przez organ pierwszej instancji postępowania nie jest obarczone wadami, które stanowiłyby podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji.
Przedstawiwszy w powyższy sposób przebieg dotychczasowego postępowania w sprawie, Kolegium omówiło przesłanki nieważności decyzji, wynikające z art. 247 § 1 o.p. i stwierdziło, że w rozpatrywanej sprawie wystąpiły przesłanki określone w art. 247 § 1 pkt 3 o.p., tj. decyzja wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Zwolnienie wynikające z uchwały Rady Gminy [...] obejmowało okres od [...] r. do [...] r. Od [...] roku zwolnienie już nie obowiązywało a w dalszym ciągu było kontynuowane aż do [...] r. Zdaniem Kolegium decyzja z dnia [...] r. Nr [...] wydana została z rażącym naruszeniem prawa, co wynika z prostego zestawienia treści uchwały nr [...] z treścią decyzji. Z treści uchwały jednoznacznie wynika, iż skarżącemu zwolnienie z podatku z tytułu ulgi inwestycyjnej na rok [...] r. nie przysługiwało. Końcowo Kolegium wskazało, że wbrew stanowisku skarżącego decyzja wymiarowa nie jest wydawana w ramach uznania administracyjnego.