Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz, Sędziowie WSA Halina Chitrosz,, NSA Anna Kwiatek /spr./, Protokolant st. insp. Wiesława Wojtal, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2005 r. sprawy ze skargi M.G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia postępowania egzekucyjnego -oddala skargę
Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2005 r. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu zażalenia M.G. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] lutego 2005 r. - uchylił zaskarżone postanowienie i odmówił umorzenia postępowania egzekucyjnego.
Z zaskarżonego postanowienia oraz akt sprawy wynikało, że w związku z żądaniami M.G. zawartymi w pismach do organu podatkowego z dnia 9 grudnia 2004 r. i z dnia 7 lutego 2005 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w dniu [...]lutego 2005 r. postanowienie, którym umorzył postępowanie w sprawie wniosku o umorzenie postępowania egzekucyjnego objętego tytułem wykonawczym [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że w związku z dokonanymi wpłatami doprowadzono do efektywnego i całkowitego zaspokojenia wierzyciela i zakończenia egzekucji w dniu [...] kwietnia 1991r., więc tym samym nastąpiło umorzenie postępowania egzekucyjnego z urzędu. W związku z tym żądanie umorzenia postępowania egzekucyjnego objętego tytułem [...] stało się bezprzedmiotowe i - jako takie - należało je umorzyć.
Na powyższe postanowienie M.G. zażalił się, podtrzymując swój wniosek zawarty z piśmie z dnia 7 lutego 2005 r. o umorzenie postępowania objętego tytułem wykonawczym [...]. Podniósł, iż organ podatkowy uchylił się od wykonania obowiązku przewidzianego przepisem art. 59 § 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, z którego wynika dla organu podatkowego - zdaniem strony - nakaz wydania postanowienia o umorzeniu postępowania. Upływ 14 lat od efektywnego zakończenia egzekucji nie ma znaczenia dla sprawy.
Po rozpatrzeniu zażalenia strony Dyrektor Izby Skarbowej uchylił postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego i odmówił M.G. umorzenia postępowania egzekucyjnego. Wyjaśnił, iż wykonanie w toku postępowania egzekucyjnego nałożonego obowiązku skutkowało wygaśnięciem zobowiązania z powodu jego wykonania. Takie wygaśnięcie obowiązku nie stanowi podstawy do umorzenia egzekucji. Uwzględnienie żądania strony było niedopuszczalne, zatem organ podatkowy I instancji powinien odmówić umorzenia postępowania, nie zaś orzekać o umorzeniu postępowania w sprawie. Zwłaszcza, że wobec treści art. 60 § 1 ustawy egzekucyjnej, umorzenie powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, zaś czynności egzekucyjne dokonane w sprawie były w pełni zasadne i nie można odnieść do nich skutku tegoż artykułu.
W zakresie żądania strony umorzenia postępowania na podstawie art. 59 § 1 pkt 3 ustawy egzekucyjnej, organ odwoławczy wskazał, że w sprawie niniejszej nie zaszła przesłanka umorzenia postępowania określona w tym przepisie, to jest sytuacja, gdy egzekwowany obowiązek został określony niezgodnie z treścią obowiązku wynikającego z decyzji organu administracyjnego, orzeczenia sądowego albo bezpośrednio z przepisu prawa. M.G. nie skarżył bowiem decyzji wymiarowej organu podatkowego, nie składał też zarzutów na prowadzone postępowanie egzekucyjne po doręczeniu mu tytułu wykonawczego.