Nie jest koniecznym warunkiem zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ zaangażowanie uzyskanego /przy pomocy tych wydatków/ przychodu do dalszego obrotu w celu powiększenia tego przychodu.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Witolda Ch. na decyzję Izby Skarbowej w L. z dnia 8 października 1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Zaskarżoną decyzją Izba Skarbowa w L. na podstawie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ po rozpatrzeniu odwołania strony od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej w Urzędzie Kontroli Skarbowej w L. z dnia 7 czerwca 1999 r. (...) w sprawie określenia:
- podatku dochodowego od osób fizycznych za 1994 r. w wysokości 22.537,70 PLN, - zaległości podatkowej z tego tytułu w wysokości 22.537,70 PLN,
- odsetek za zwłokę od zaległości podatkowej w kwocie 46.377,60 PLN, liczonych na dzień 31 maja 1999 r., uchyliła ww. decyzję w całości i orzekając w tym zakresie ustaliła:
- podatek dochodowy od osób fizycznych za 1994 r. w wysokości 198.791.000 st. zł /19.879,10 PLN/,
- zaległość podatkową z tego tytułu w wysokości 198.791.000 st. zł /19.879,10 PLN/,
- odsetki za zwłokę od zaległości podatkowej na dzień wydania decyzji przez organ kontroli skarbowej tj. 7 czerwca 1999 r. w kwocie 408.589.000 st. zł /40.858,90 PLN/.
W uzasadnieniu swojej decyzji Izba Skarbowa podała, iż w wyniku przeprowadzonej kontroli przez inspektora kontroli skarbowej w Spółce Cywilnej "D.-S." L., ul. Dr. M. M. 28, w której była strona jednym trzech wspólników organ kontroli dokonał następujących ustaleń:
1/ W czasie działalności gospodarczej prowadzonej od 1990 r. wspólnicy nie dokonywali podziału zysku spółki. W 1994 r. pobierali zaliczki na poczet zysku przed opodatkowaniem obciążając nimi konto 234 "Rozrachunki ze wspólnikami".
Z porównania kwot wynikających z sumy zapisów na ww. kontach z kwotą zysku do podziału obejmującą również lata ubiegłe wynika, że pobrane przez wspólników środki pieniężne na ich indywidualne cele znacznie przekroczyły zysk do podziału. Równocześnie spółka zaciągała w bankach wysokooprocentowane kredyty na działalność gospodarczą, wliczając w koszty firmy znaczną kwotę odsetek od pobranych kredytów /292.108,91 PLN/.
Kontrolujący uznał, że pobrany kredyt bankowy w wysokości odpowiadającej pobranym zaliczkom ponad zysk do podziału nie został przeznaczony na działalność gospodarczą spółki lecz na cele osobiste wspólników. Zatem odsetki od tejże kwoty kredytu w wysokości 47.782,12 PLN w świetle art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.
Przedmiotową kwotę odsetek inspektor wyliczył uwzględniając okres dysponowania pobranymi zaliczkami oraz stawkę oprocentowania w wysokości równej średniej stawki oprocentowania pobranych w 1994 r. kredytów bankowych.
2/ W badanym okresie spółka wykazywała bardzo wysokie stany sald gotówki w tzw. kasie głównej spółki, pobierając przy tym środki pieniężne z banków na spłatę części zobowiązań bądź spłatę kredytów bankowych.
Z powyższego kontrolujący wyciągnął wniosek, że wysokie salda kasy głównej wynikają jedynie z zapisów księgowych i nie znajdują potwierdzenia w praktyce i doświadczeniu, zaś kwoty wynikające z wykazywanych sald wykorzystywane były przez wspólników do celów prywatnych.