Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Gilowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 maja 2018 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. oddala skargę.
Zaskarżoną do sądu decyzją z [...]., po rozpatrzeniu odwołania M. B. (dalej jako: podatniczka lub skarżąca), Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. z [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji przedstawiono następujący stan sprawy:
U podatniczki, prowadzącej działalność gospodarczą obejmującą świadczenie usług transportowych w zakresie przewozów międzynarodowych przeprowadzono kontrolę podatkową w zakresie prawidłowości rozliczenia podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r. Z ustaleń kontroli wynika, że podatniczka przewoziła towary na zlecenie, miejscem załadunku były kraje UE, tj. [...], [...], Polska i [...], a rozładunku głownie [...]. W wyniku kontroli ustalono, że podatniczka skorzystała z prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez "[...]" sp. z o.o., które nie dokumentowały faktycznych dostaw.
Na podstawie tych ustaleń organ I instancji decyzją z 31 sierpnia 2016 r. zmienił podatniczce rozliczenie podatku od towarów i usług za 2011 r. w taki sposób, że określił na nowo zwrot różnicy podatku na poszczególne miesiące.
W odwołaniu od decyzji podatniczka zarzuciła naruszenie szeregu przepisów postępowania podatkowego poprzez wadliwe ustalenia faktyczne w sprawie, rozstrzyganie wątpliwości na niekorzyść podatnika, bezpodstawne zaniechanie przeprowadzenia wnioskowanych dowodów. W ocenie podatniczki organ niezasadnie zakwestionował faktury wystawione przez spółkę "[...]" i pozbawił podatniczkę prawa do odliczenia podatku naliczonego.
Po rozpatrzeniu odwołania decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy w pierwszej kolejności stwierdził, że należności podatkowe określone decyzją organu I instancji nie uległy przedawnieniu. W rozpatrywanej sprawie nastąpiło zawieszenie biegu terminu przedawnienia na podstawie przesłanki z art. 70 § 6 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm., dalej: O.p.). W dniu 18 października 2016 r. wszczęto dochodzenie w sprawie podania w deklaracjach dla podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2011 r. w imieniu przedsiębiorstwa M. B. nieprawdy co do wartości nabycia i podatku naliczonego podlegającego odliczeniu od podatku należnego przez jego zawyżenie w wyniku nierzetelnego prowadzenia ksiąg ww. przedsiębiorstwa, polegającego na zaksięgowaniu w rejestrach zakupu VAT oraz podatkowej księdze przychodów i rozchodów 163 faktur wystawionych w okresie od 31 stycznia do 31 grudnia 2011 r. przez spółkę [...] w sposób nierzetelny, gdyż niedokumentujących zakupów paliwa oraz posłużenia się tymi fakturami - i narażenia w ten sposób VAT na nienależny zwrot za okres styczeń-grudzień 2011 r. W tym samym dniu zostało wydane postanowienie o przedstawieniu zarzutów M. B.. Postępowanie karne nie zostało zakończone do dnia wydania decyzji.