Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł, w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartosz Wojciechowski Sędziowie: Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Protokolant: Asystent sędziego Paweł Pijewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 października 2012 r. sprawy ze skargi M. B. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł, z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] określającą M.S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 62.191,00 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w dniu 25 października 2005 r. aktem notarialnym rep. [...] strona jako wydzierżawiający zawarła umowę dzierżawy z A. Spółka z o.o. (dalej: "spółka"), jako dzierżawcą. Przedmiotem umowy była zabudowana nieruchomość położona w [...] (w wyniku decyzji administracyjnej adres powyższej nieruchomości został zmieniony na [...]), a celem jej zawarcia był zamiar budowy hotelu. Wskazana umowa dzierżawy została rozwiązana w dniu 30 czerwca 2006 r.

Z ustaleń organu pierwszej instancji wynika, że spółka A. została powołana w dniu 8 marca 2005 r. (akt notarialny [...]) i od dnia 30 września 2005 r. wspólnikami posiadającymi po 50% udziałów byli w niej: M.S. i J.S.

Zdaniem organów obu instancji, strona uzyskała przychód w postaci nieodpłatnego świadczenia, będącego następstwem poniesienia przez spółkę wydatków związanych z nieruchomością po rozwiązaniu umowy dzierżawy.

W ocenie Dyrektora Izby Skarbowej, mimo braku definicji ustawowej zwrotu "nieodpłatnego świadczenia", przyjąć można, że na gruncie prawa podatkowego pojęcie to posiada zakres szerszy niż w prawie cywilnym. Świadczenia nieodpłatne to szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian.

Organ zwrócił uwagę, że umowa dzierżawy przedmiotowej nieruchomości została rozwiązana w dniu 30 czerwca 2006 r., jednak po tej dacie spółka (a nie skarżąca) nadal ponosiła wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości.

Uchwałą nr 1 z dnia 3 listopada 2008 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników spółki postanowiło zaniechać inwestycji budowy hotelu. Jednocześnie uchwałą nr 2 w związku z powzięciem uchwały nr 1 organ ten postanowił zmniejszyć kapitał zapasowy o kwotę 280.026,66 zł. Podobne uchwały podjął Zarząd spółki w dniu 4 listopada 2008 r. i zostały one zaakceptowane w dniu 7 listopada 2008 r. na Nadzwyczajnym Zgromadzeniu Wspólników.

Zdaniem organów podatkowych przy wyliczeniu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. M.S. powinna uwzględnić wartość nieodpłatnego świadczenia uzyskanego od spółki po 30 czerwca w 2006 r. Łączna wysokość kosztów poniesionych przez spółkę w 2006 r. wyniosła 174.156,12 zł. Ne kwotę tę składają się wartości: 66.180,28 zł - z tytułu czynszu za okres do 30 czerwca w 2006 r., 64.224,00 zł - z tytułu ochrony obiektu przez B. Spółka z o.o. i 29.622,56 zł - z tytułu pozostałych wydatków.

W zeznaniu podatkowym za rok 2006 w odniesieniu do przychodu związanego z nieruchomością, podatniczka wykazała wyłącznie kwotę 66.530,66 zł z tytułu dzierżawy, co oznacza, że strona zaniżyła przychody na łączną kwotę 107.625,46 zł (174.156,12 zł - 66.530,66 zł).

Strona 1/9