Dnia 21 października 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz (spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 7 października 2010 roku na rozprawie sprawy ze skargi M. P. na decyzję Dyrektor Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenie zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za miesiące od maja do października 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia; 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 3377 (trzy tysiące trzysta siedemdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił M. P. zobowiązanie w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące w okresie od maja do października 2007 r.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że w trakcie kontroli skarbowej prowadzonej w stosunku do M. P. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego oraz podatku dochodowego od osób fizycznych za okres 2007 r. ustalono, że przedmiotem działalności gospodarczej wykonywanej przez podatnika było świadczenie usług transportu drogowego pojazdami uniwersalnymi. Firma używała 3 samochody napędzane olejem napędowym i nie była w 2007 r. zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego oraz nie składała deklaracji dla podatku akcyzowego AKC. W wyniku postępowania kontrolnego ustalono też, że M. P. zobowiązany jest do zapłaty podatku akcyzowego od ilości oleju napędowego zużytego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej do napędu pojazdów samochodowych, nabytego z nieznanego źródła. Nabycie tego paliwa udokumentowane było jedynie fakturami VAT zakupu, na których w miejscu określenia sprzedawcy widniała firma A.. Materiał dowodowy zebrany w sprawie wykazał, że działalność ww. podmiotu polegała jedynie na wystawianiu faktur VAT na sprzedaż oleju napędowego. Faktury wystawione przez ten podmiot nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż paliwo wyszczególnione na fakturach nie było własnością M. T.. Organ pierwszej instancji wskazał, że w 2007 r. podatnik zużył 27100 litrów oleju napędowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, od którego na wcześniejszych fazach obrotu nie była zapłacona akcyza. W trakcie prowadzonego postępowania podatkowego i kontrolnego nie udało ustalić się rzeczywistych dostawców paliwa do firmy M. P..
W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik zarzucił naruszenie:
a. art. 122 w zw. art. 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej "O.p."), poprzez niepodjęcie wszelkich możliwych działań mających na celu wszechstronne wyjaśnienie stanu faktycznego sprawy oraz dowolną ocenę dowodów, w szczególności poprzez:
- niepodjęcie wszelkich działań zmierzających do ustalenia rzeczywistych okoliczności transakcji zakupu oleju napędowego od firmy A. oraz pochodzenia nabywanego paliwa, takich jak przesłuchanie R. W. i ustalenie osób, z którymi kontaktował się telefonicznie M. T. z zakupionych na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej telefonów, bezkrytyczną sprzeczną z zasadami racjonalnego rozumowania ocenę zeznań M. T. złożonych w toku postępowania karnego i podatkowego;
- błędną wykładnię treści wyroku Sądu Okręgowego w P. T. z dnia [...]r. ([...]), poprzez wywodzenie z niego faktu, że firma A. nie dokonywała faktycznego obrotu olejem napędowym;
- wewnętrzną sprzeczność uzasadnienia zaskarżonej decyzji polegająca na tym, że z jednej strony organ twierdził, że transakcje faktycznie miały miejsce i opodatkował je podatkiem akcyzowym, z drugiej zaś kwestionował fakt nabycia przez stronę oleju napędowego w ilości i cenie wynikającej z faktur na podstawie odrębnej, choć wydanej w ramach tego samego postępowania decyzji odnoszącej się do podatku dochodowego od osób fizycznych;