Dnia 6 grudnia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk (spr.) Asesor WSA Grzegorz Potiopa Protokolant Asystent sędziego Daria Przybylska-Cieplucha po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2022 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 20 maja 2022 r. nr 1001-IEW-1.4123.8.2022.12.KBK w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności podatkowej za zaległości podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. oraz niektóre miesiące 2017 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej jako członka zarządu A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. wraz ze spółką w podatku od towarów i usług za kwiecień - listopad 2016 r., wraz z odsetkami za zwłokę od tych zaległości i kosztami postępowania egzekucyjnego; 2. w pozostałym zakresie oddala skargę; 3. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz skarżącego J. K. kwotę 997 (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania
Decyzją z dnia 31 grudnia 2021 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew (dalej: "NUS", "organ I instancji") orzekł o solidarnej odpowiedzialności podatkowej J. K. (dalej: "skarżący") jako osoby trzeciej z A Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. (dalej: "Spółka") za zaległości podatkowe tej spółki w podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień-grudzień 2016 r., styczeń 2017 r. w łącznej kwocie 400.437,52 zł wraz z odsetkami i kosztami postępowania egzekucyjnego. Następnie zaskarżoną decyzją z dnia 20 maja 2022 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: "DIAS", "organ odwoławczy"), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm., dalej jako: "O.p."), uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej skarżącego jako członka zarządu Spółki wraz ze Spółką, za koszty postępowania egzekucyjnego w wysokości 6.506,66 zł i w tym zakresie orzekł o solidarnej odpowiedzialności skarżącego z ww. Spółką za koszty postępowania egzekucyjnego w wysokości 327,29 zł, w tym za: październik 2016 r. - styczeń 2017 r., w pozostałej części utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w czasie pełnienia przez skarżącego obowiązków członka zarządu Spółki, upłynął termin płatności zobowiązań w podatku od towarów i usług za: kwiecień-grudzień 2016 r. i styczeń 2017 r. oraz zostały spełnione przesłanki z art. 116 § 1 i 2 O.p., zatem uprawnione jest orzeczenie o odpowiedzialności podatkowej skarżącego.
W skardze na ww. decyzję skarżący zarzucił naruszenie:
I. przepisów prawa materialnego mających wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 116 §1 pkt 1 lit a O.p. w związku z art. 11 § 1 oraz art. 2 i art. 21 § 1 ustawy z 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe (Dz.U. z 2020 r., poz. 1128 ze zm. - dalej jako: "P.u."), poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że skarżący nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki we właściwym czasie, podczas gdy prawidłowa wykładnia i właściwe zastosowanie tych przepisów prowadzi do uznania, że skarżący złożył wniosek o upadłość Spółki we właściwym czasie, a tym samym nie podlega odpowiedzialności za zaległości podatkowe solidarnie ze Spółką jako osoba trzecia, tj. w sprawie wystąpiła jedna z przesłanek egzoneracyjnych (tzw. negatywnych) warunkująca zastosowanie art. 116 O.p.
II. przepisów postępowania, mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
- art. 191 O.p. poprzez błędną ocenę materiału dowodowego, zgromadzonego w sprawie oraz pominięcie szeregu istotnych okoliczności, kluczowych dla materialnoprawnej oceny stanu faktycznego, czego konsekwencją było uznanie przez DIAS, że skarżący nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki we właściwym czasie, podczas gdy prawidłowa właściwe zastosowanie tego przepisu prowadzi do uznania, że Podatnik złożył wniosek o upadłość Spółki we właściwym czasie a tym samym nie podlega odpowiedzialności solidarnie ze Spółką jako osoba trzecia;