W przypadku wątpliwości interpretacyjnych dotyczących tego czy strona składa zażalenie na postanowienie o ukaraniu karą porządkową, czy też wniosek o uchylenie tej kary, zawsze decydujące znaczenie ma treść zarzutów i wniosków zawartych w tym piśmie.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego F. na postanowienie Izby Skarbowej w Ł. z dnia 9 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie odmowy uchylenia kary porządkowej - uchyla zaskarżone postanowienie; (...).
Urząd Skarbowy wszczął kontrolę w firmie Jerzego F. W dniu 28.05.1999 r., na podstawie wystawionego upoważnienia, pracownicy Urzędu Skarbowego w Z. udali się pod adres wskazany jako siedziba firmy podatnika. Przedmiotowej kontroli jednak nie przeprowadzono, ponieważ jak wynika ze sporządzonej na tę okoliczność notatki służbowej, kontrolujący pod adresem ul. AK 10/18 w O. nikogo nie zastali.
W związku z powyższym w trybie art. 155 w związku z art. 292 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 924 ze zm./ Jerzy F. został osobiście wezwany do Urzędu w sprawie przedłożenia dokumentów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w 1998 r., celem przeprowadzenia czynności kontrolnych. Ponadto w trybie art. 159 par. 1 pkt 6 Ordynacja podatkowa poinformowano podatnika o skutkach nie zastosowania się do wezwania.
Jerzy F. wzywany był do Urzędu Skarbowego w Z. trzy razy, tj. w dniu 11.06.1999 r. /uznano, iż wezwanie to nie zostało doręczone zgodnie z przepisami rozdziału 5 działu IV Ordynacji podatkowej/, w dniu 21.06.1999 r. /przesyłkę odebrała żona podatnika w dniu 23.06.1999 r., czyli na dwa dni przed wyznaczonym przez Urząd terminem/ oraz w dniu 14.07.1999 r. /wezwanie odebrane również przez żonę, ale już po terminie stawienia się w organie/.
Na prawidłowo i skutecznie doręczone wezwanie z dnia 21.06.1999 r.
podatnik nie stawił się i nie przedstawił wymaganych dokumentów firmy. W związku z powyższym Urząd Skarbowy w Z. postanowieniem z dnia 3.08.1999 r. (...) nałożył na wezwanego - w trybie art. 262 par. 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej - karę porządkową w wysokości 1.500 zł.
W dniu 30.08.1999 r. Jerzy F. złożył wniosek o uchylenie kary porządkowej usprawiedliwienie niestawiennictwa. Urząd Skarbowy w Z. postanowieniem z dnia 29 października 1999 r. (...) odmówił uchylenia kary porządkowej.
W dniu 9.02.2000 r. Izba Skarbowa w Ł. rozpatrzyła zażalenie podatnika i postanowieniem (...) utrzymała w mocy rozstrzygnięcie pierwszej instancji.
Izba Skarbowa wskazała, iż organ podatkowy nałożył na Jerzego F. karę za niestawienie się na wezwanie z dnia 21.06.1999 r. Wezwanie to odebrane /jeszcze przed upływem wyznaczonego terminu/ zostało doręczone prawidłowo i skutecznie, tj. w trybie przepisu art. 149 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym w przypadku nieobecności adresata w mieszkaniu, pisma doręcza się za pokwitowaniem pełnoletniemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, gdy osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. Przedmiotowe wezwanie odebrała żona podatnika. Przyjmując nawet, iż podatnik faktycznie nie mógł stawić się w wyznaczonym dniu, to obowiązku tego mógł dopełnić w innym terminie. Postanowienie z dnia 3.08.1999 r. wydane zostało bowiem po 38 dniach /licząc od dnia następnego, po którym podatnik miał się stawić w Urzędzie/. Ponadto w dniu 14.07.1999 r., tj. po 19 dniach od przedmiotowego wezwania, organ wystosował do podatnika kolejne wezwanie. Także po nałożeniu ww. kary porządkowej oraz po odmowie jej uchylenia, Jerzy F. nie zgłosił się do organu - celem przedstawienia wymaganej dokumentacji firmy. W aktach sprawy brak jest natomiast jakiegokolwiek dowodu na to, iż skarżący dzwonił do Urzędu Skarbowego w Z. w sprawie otrzymanego wezwania.