1. Z art. 2 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego wynika, że wolą stron umowy było uznanie za produkty ze Wspólnoty także te pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które zostały przywiezione z obszaru Unii Europejskiej. Jeżeli zatem organy celne nie kwestionują spełnienia pozostałych przesłanek do zastosowania obniżonych stawek celnych, to brak jest podstaw do odmowy stosowania obniżonych stawek celnych z uwagi na deklarację eksportera, że towary pochodzą z Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
2. Sam fakt niedoboru towarów w stosunku do stanu wynikającego z dowodów ich pochodzenia, nie wyłącza możliwości zastosowania obniżonych stawek celnych.
3. Z treści art. 13 ust. 1 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego nie wynika wymóg tożsamości kraju eksportera i kraju wysyłki towaru.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi "FM Polska" Spółki z o.o. z siedzibą w M. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 12 stycznia 2001 r. (...) w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za prawidłowe - uchyla zaskarżoną decyzję;
We wniosku z dnia 28 kwietnia 1999 r. "FM Polska" Spółka z o.o. w M. wniosła o wydanie decyzji o uznaniu za nieprawidłowe zgłoszenia celnego z dnia 14 grudnia 1998 r. o objęciu procedurą składu celnego telewizorów sprowadzonych przez Spółkę z Wielkiej Brytanii, albowiem w stosunku do sprowadzonego towaru winna zostać zastosowana obniżona stawka celna 5 procent, a nie autonomiczna w wysokości 60 procent.
Decyzją z dnia 18 czerwca 1999 r. Dyrektor Urzędu Celnego Ł. uznał zgłoszenie celne zawarte w dokumencie SAD z dnia 14 grudnia 1998 r. za prawidłowe. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że zgłoszeniem celnym z dnia 14 grudnia 1998 r. objęto procedurą składu celnego telewizory pochodzące i sprowadzone przez Spółkę z Wielkiej Brytanii. Zgodnie z rozporządzeniem z dnia 19 grudnia 1997 r. w sprawie ustanowienia Taryfy celnej /Dz.U. nr 158 poz. 1047/ na telewizory sprowadzone z krajów Unii Europejskiej przewidywana jest obniżona stawka celna pod warunkiem stwierdzenia pochodzenia towaru świadectwem przewozowym EUR.1 lub fakturą zawierającą deklarację eksportera o kraju pochodzenia. Do zgłoszenia celnego celem stwierdzenia pochodzenia towaru strona dołączyła fakturę nr CT44472 z dnia 26 listopada 1998 r. wystawioną na 160 sztuk telewizorów, zawierającą na odwrocie deklarację upoważnionego eksportera o preferencyjnym pochodzeniu towaru z Unii Europejskiej. Zgodnie z fakturą towar załadowano do kontenera zaplombowanego plombą AWS 082322. Towar do Polski wysłano z Cardiff. Podczas rewizji celnej w Polsce stwierdzono, że w kontenerze oznaczonym identycznym numerem znajduje się tylko 118 telewizorów. Plomba była nienaruszona, ale posiadała inny numer - AB 85395. Z dokumentu nr 312395 z dnia 27 listopada 1998 r. wystawionego we Wspólnej Procedurze Tranzytu wynika, że towar jechał przez Europort Rotterdam w Holandii. W Holandii wystawiono towarzyszący przesyłce dokument transportowy CMR nr 342730, zawierający zapis o plombie AB 85395, którą stwierdzono podczas rewizji w Polsce. Strona pomimo wezwania organu celnego nie złożyła dokumentów transportowych na trasie z Wielkiej Brytanii do Holandii. Z oświadczenia eksportera wynika, że wszystkie telewizory zostały załadowane i wysłane z Wielkiej Brytanii. Zdaniem Dyrektora Urzędu Celnego w Ł. zaginięcie telewizorów mogło nastąpić poza polskim obszarem celnym, albowiem przesyłka dotarła do Polski z nienaruszoną plombą. Zgodnie z załącznikiem nr 30 pkt 9 do zarządzenia Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 23 września 1997 r. w sprawie deklaracji skróconych i zgłoszeń celnych /M P. nr 72 poz. 690/ opis towaru na dokumencie potwierdzającym pochodzenie towaru powinien umożliwić jego identyfikację i jedynie w przypadku towarów masowych dopuszczalna jest różnica 10 procent między rzeczywistą ilością /masą/ towaru a wskazaną w dokumencie potwierdzającym pochodzenie. Wobec braku wykazania prawidłowego pochodzenia towaru należało zastosować stawkę celną autonomiczną.
W odwołaniu od powyższej decyzji i w piśmie z dnia 24 listopada 2000 r. uzupełniającym zarzuty odwołania "FM Polska" Spółka z o.o. w M. podniosła, że istotna jest możliwość identyfikacji sprowadzonego towaru a nie sama rozbieżność w faktycznej ilości telewizorów w porównaniu z ujawnioną na fakturze. Dla stwierdzenia pochodzenia towaru wyłączne znaczenie mają postanowienia Protokołu Nr 4 do Układu Europejskiego ustanawiającego stowarzyszenie między Rzecząpospolitą Polską z jednej strony a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi z drugiej strony. Strona nie była w stanie złożyć w krótkim czasie dokumentów transportowych pomiędzy Wielką Brytanią a Holandią, dlatego wystąpiła na podstawie art. 189 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926/ o odroczenie wydania decyzji i wyznaczenie 60-dniowego terminu do dostarczenia nowego świadectwa pochodzenia. Zdaniem strony w stanie faktycznym sprawy nawet w razie nie uznania świadectwa pochodzenia należało pobrać cło według stawek konwencyjnych a nie autonomicznych.