Podobieństwo sytuacji prawnej użytkownika wieczystego i właściciela ma wpływ na interpretację art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ i skłaniać musi do zajęcia stanowiska, że sprzedaż nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli minął okres 5-letni liczony w sposób wskazany w powołanym artykule, od końca roku kalendarzowego, w którym zostało nabyte prawo użytkowania wieczystego, a nie od końca roku kalendarzowego, w którym prawo to zostało przekształcone w prawo własności w rozumieniu ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Ireny i Stanisława K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 13 stycznia 1998 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Irena i Stanisław małżonkowie K. sprzedali w dniu 23 stycznia 1997 r. zabudowaną nieruchomość położona we wsi S., gmina S. uzyskując przychód ze sprzedaży w kwocie 10.000 zł. W dniu 06.02.1997 r. w Drugim Urzędzie Skarbowym Ł.-B. małżonkowie złożyli wniosek o uznanie, iż sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiła nabycie lub wybudowanie nieruchomości. W uzasadnieniu powołano się na fakt, że podatnicy już w roku 1990 uzyskali prawo wieczystego użytkowania sprzedanej nieruchomości. Urząd Skarbowy pismem z dnia 17.04.1997 r. poinformował skarżących, iż sprzedaż przedmiotowej działki nastąpiła przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, a przyjętą przez Urząd interpretację potwierdziła Izba Skarbowa w Ł. w piśmie z dnia 27.05.1997 r. Decyzją z dnia 15.10.1997 r. Drugi Urząd Skarbowy Ł.-B. określił podatnikom należny 10 procent zryczałtowany podatek w wysokości 1.000 zł od uzyskanego przychodu. Od tej decyzji podatnicy wnieśli odwołanie.
Izba Skarbowa w Łodzi decyzją z dnia 15.01.1998 r. (...) utrzymała w mocy decyzję Drugiego Urzędu Skarbowego Ł.-B.
W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, że w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, jako osobne źródła przychodów wymienia się: sprzedaż nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości oraz sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntów - lit. "c". Sprzedaż nieruchomości nie jest tożsama ze sprzedażą prawa wieczystego użytkowania gruntów. Izba Skarbowa wyjaśniła, iż od czerwca 1989 r. do 9.11.1992 r. skarżący byli jedynie użytkownikami wieczystymi działki, natomiast właścicielem prawnym była Gmina i Miasto S. Z aktu notarialnego z dnia 25.05.1990 r. - (...) wynika, iż skarżący uzyskali prawo użytkowania wieczystego w czerwcu 1989 r. na podstawie decyzji Naczelnika Miasta i Gminy S. i przepisów ustawy z dnia 19 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości. Natomiast z aktu notarialnego z dnia 10.11.1992 r. wynika, że skarżący kupili od Gminy i Miasta S. zabudowaną działkę, przy czym naniesienia budowlane zostały dokonane za wyłączne fundusze dotychczasowego użytkownika wieczystego.
Zdaniem Izby, dopiero z chwilą przekształcenia prawa użytkowania wieczystego gruntu na prawo własności zabudowanej działki, skarżący stali się prawnymi właścicielami tego budynku. Ponieważ nastąpiło to w dniu 10.11.1992 r. zgodnie z aktem notarialnym - (...), przeto pomiędzy nabyciem zabudowanej nieruchomości /10.11.1992 r./ a jej sprzedażą /25.01. 1997 r./ nie upłynął okres 5-letni.