1. Wystawienie faktury niedokumentującej rzeczywistej sprzedaży nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług - w tym również na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.
Unormowanie art. 33 ust. 2 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie w przypadkach wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż w rozumieniu cytowanej ustawy.
2. Artykuł 5 ust. 3 ustawy o podatku VAT uznaje wewnętrzny obrót w ramach osoby prawnej za sprzedaż, jeżeli: sprzedającym jest zakład /oddział/ osoby prawnej samodzielnie sporządzający bilans, który na podstawie art. 5 ust. 2 wymienionej ustawy, za zgodą urzędu skarbowego, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, kupującym jest inny zakład /oddział/ osoby prawnej samodzielnie sporządzający bilans a sprzedaż pomiędzy nimi polega na odpłatnym przekazywaniu towarów oraz świadczeniu usług.
Osoba prawna dokonująca wewnętrznych czynności gospodarowania w stosunku do swojego zakładu /oddziału/ nie jest w tym zakresie i z tego tytułu podmiotem dokonującym sprzedaży w rozumieniu art. 5 ust. 2 i art. 5 ust. 3 cytowanej ustawy, nawet jeżeli powyższe polegać by miało na odpłatnym przekazywaniu towarów i świadczeniu usług jednostce samodzielnie sporządzającej bilans.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Dziewiarskiej Spółdzielni Inwalidów "D." Zakład Pracy Chronionej w K. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z 5 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług w miesiącach podatkowych od kwietnia do grudnia 1998 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).
Inspektor Kontroli Skarbowej, wobec stwierdzonych w toku przeprowadzonych czynności kontrolnych nieprawidłowości, wydał w dniu 31 marca 2000 r. decyzję (...) określającą zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień - grudzień 1998 r., zaległości podatkowe za ww. okres oraz odsetki za zwłokę od tych zaległości.
Od powyższej decyzji strona wniosła odwołanie wraz z załącznikami, uzupełnione pismami z 27 kwietnia 2000 r. i z 2 czerwca 2000 r. wraz z załącznikami.
Izba Skarbowa w Ł. decyzją z dnia 5 lipca 2000 r. (...) utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Na decyzję organu odwoławczego strona złożyła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Rozstrzygnięcie organu drugiej instancji zarzuca błędne przyjęcie, iż podatnik spełnił wszystkie warunki określone w par. 64 rozporządzenia Ministra Finansów dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, a tym samym uznał, że właściwą stawką podatku od towarów i usług dla świadczonych przez Spółdzielnię usług będzie "0" procent.
Ponadto strona wskazuje, iż zgodnie z art. 33 ustawy o VAT podatnik miał prawo zrezygnować ze stawki VAT "0" procent i zastosować 22 procent. Nie jest przy tym istotne, z jakiego powodu Spółdzielnia wykazała w fakturze kwotę podatku należnego wyższą od obowiązującej. Przyczyną takiego zachowania Spółdzielni może być na przykład nieświadomy błąd lub niepewność co do możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku.
Izba Skarbowa w Ł. uważa, iż argumenty strony zawarte w skardze nie zasługują na uwzględnienie, a rozstrzygnięcie Izby zawarte w decyzji z dnia 5 lipca 2000 r. (...) jest zasadne.
Zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się prowadzącego zakład pracy chronionej lub zakład aktywności zawodowej od wpłat do urzędu skarbowego należności w zakresie działalności tego zakładu, z tytułu podatku od towarów i usług, stanowiącej różnicę między podatkiem należnym a naliczonym, w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2, z zastrzeżeniem ust. 3. Jednakże w świetle art. 14a ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT /w brzmieniu obowiązującym w 1998 r./, zwolnienie od wpłat do urzędu skarbowego należności w zakresie działalności tego zakładu z tytułu podatku od towarów i usług, stanowiącej różnicę między podatkiem należnym a naliczonym, w rozumieniu art. 19 ust. 1 i 2, nie ma zastosowania do kwot podatku, o których mowa w art. 28 i art. 29 ust. 2 i art. 33 ustawy. Tak więc w przypadku gdy podatnik, będący zakładem pracy chronionej, wystawił fakturę, o której mowa w art. 33 ustawy o VAT to, mimo iż będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku w niej wykazanego, nie będzie miało do tej kwoty zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 14a ust. 1 ustawy. Zdaniem Izby powołane przepisy sprecyzowane są jasno i nie budzą wątpliwości. W sytuacji z jaką mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie, gdzie stwierdzono wystawienie przez podatnika faktur, o których mowa w art. 33 ustawy o VAT, konsekwencją było zastosowanie uregulowań zawartych w art. 14a ust. 5 pkt 3 /utrata zwolnienia/. Z powyższych względów zarzuty strony skarżącej w tym zakresie - zdaniem Izby Skarbowej - są bezzasadne.