Przychód z działalności gospodarczej prowadzonej w ramach spółki jawnej jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Romana C. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 22 maja 1998 r. w przedmiocie zaległości w podatku dochodowym.
Zaskarżona decyzja Izba Skarbowa w Ł. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Ł. z 3 lutego 1998 r. określająca Romanowi C. zaległość w podatku dochodowym za 1996 r. w kwocie 22.873 zł oraz odsetki za zwłokę w kwocie 8.996 zł. Decyzja Urzędu Skarbowego została wydana w związku w tym, że Roman C. w zeznaniu podatkowym nie wykazał przychodów, kosztów ich uzyskania i dochodu spółki jawnej "T", której jest wspólnikiem /udział 70 procent/. Dochód z udziału w spółce Roman C. wykazał jako dochód z innych źródeł, a nie dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w kwocie 13.522,22 zł, stanowiącej 70 procent zysku netto wynikającego z rachunku zysków i strat spółki /obliczonego w ten sposób, że od zysku brutto podjęto jako obowiązkowe obciążenie wyniku finansowego kwotę 83.600 zł, przeznaczona przez wspólników spółki na częściowe sfinansowanie zakupu maszyny poligraficznej/ i powiększonego o wydatki nie stanowiące kosztów uzyskania przychodów. W związku z powyższym, Urząd Skarbowy stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych oraz rachunku zysków i strat spółki ustalił przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód spółki za 1996 r., a następnie dochód Romana C. w kwocie 31.165 zł, który uwzględnił przy obliczeniu należnego podatku dochodowego.
W efekcie na podstawie art. 21 par. 3 i art. 53 par. 4 Ordynacji podatkowej określił zaległość podatkowa i odsetki za zwłokę na dzień wydania decyzji. Urząd uznał za nietrafne stanowisko pełnomocnika podatnika, że nie osiąga on dochodów z działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W uzasadnieniu Izba Skarbowa stwierdziła, że prawidłowe jest określenie przychodów uzyskiwanych przez Romana C. - wspólnika spółki jawnej, jako przychodów z działalności gospodarczej /art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych/. Spółka jawna nie jest osoba prawna, dlatego w zakresie opodatkowania jej wspólników mają zastosowanie przepisy wymienionej ustawy, w szczególności art. 8, art. 9 ust. 2 oraz art. 24 i art. 25. Powołany w uzasadnieniu decyzji I instancji art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o rachunkowości w zw. z art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma znaczenie do określenia wielkości dochodu do opodatkowania.
W skardze pełnomocnik Romana C. podniósł zarzut naruszenia art. 4 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 ustawy o działalności gospodarczej oraz art. 22 i art. 32 konstytucji "w wyniku odmowy zarządzającemu działalnością spółki prawa podejmowania decyzji w celu rozwoju tego przedsiębiorstwa bez naruszania prawa, a kosztem ograniczeń konsumpcyjnych wspólników spółki jawnej", a także naruszenia przepisów proceduralnych i zasad ogólnych postępowania podatkowego określonych w Ordynacji podatkowej oraz wadliwego ustalenia terminu, od którego mogą zostać naliczone odsetki za zwłokę. W uzasadnieniu skargi przedstawiono szeroka argumentację uzasadniającą pogląd, że przychodem wspólnika spółki jawnej jest "wypłata z przedsiębiorstwa spółki kwot pieniężnych po podziale czystego zysku, zgodnie z uchwałą zgromadzenia wspólników przyjmującą bilans roku obrachunkowego /podatkowego/ i ustalająca podział zysku", zaś źródło tego przychodu jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zdaniem strony skarżącej organy podatkowe nie wzięły pod uwagę rachunku zysków i strat oraz bilansu spółki, z których wynika, że zysk spółki netto podlegający wypłacie wspólnikom według ich udziałów za 1996 r. wynosi 17.990,69 zł, a nie - jak to przyjęły organy podatkowe - dochód spółki w kwocie 103.883,34 zł. Wyrażono również pogląd, że z uwagi na treść art. 21 par. 5 Ordynacji podatkowej, w rozpatrywanej sprawie powinna być wydana decyzja konstytutywna /art. 21 par. 1 pkt 2 ordynacji/.