Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2016 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia: WSA Waldemar Michaldo Sędziowie: WSA Maja Chodacka WSA Urszula Zięba (spr.) Protokolant st. sekretarz: Iwona Sadowska - Białka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2017 r. sprawy ze skargi S. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 czerwca 2017 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2016 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 500 zł (pięćset złotych).

Uzasadnienie strona 1/6

S. J. zwrócił się do Burmistrza N. W. z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2016r. Uzasadniając wniosek wskazał na swoją sytuację zdrowotną i wynikającą z niej, konieczność zakupu drogich lekarstw, co w konsekwencji doprowadziło do pogorszenie jego sytuacji finansowej.

Organ l instancji wezwał ww. do uzupełnienia wniosku, poprzez nadesłanie informacji dotyczących liczby osób tworzących z nim wspólne gospodarstwo domowe, informacji w sprawie sytuacji finansowej, strat w prowadzonej działalności gospodarczej, informacji o stanie majątkowym oraz osób prowadzących z nim wspólne gospodarstwo domowe, informacji dotyczących istniejących zobowiązań względem osób trzecich oraz informacji o uzyskiwanych dochodach.

W konsekwencji nadesłanych przez podatnika informacji, organ I instancji w dniu 20 grudnia 2016r. orzekł o odmowie umorzenia podatnikowi zaległości podatkowej za 2016r. w kwocie 7.416,00zł., wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 202,00 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że w analizowanej sprawie nie zostały spełnione ustawowe przesłanki, uprawniające do zastosowania wnioskowanej ulgi podatkowej.

Z powyższym rozstrzygnięciem podatnik się nie zgodził i złożył odwołanie, zarzucając organowi I instancji, że nie potraktował on choroby podatnika, jak i jego żony, jako zdarzenia losowego, stanowiącego podstawę do dokonania umorzenia zaległości podatkowej. Ponadto w piśmie uzupełniającym do odwołania zarzucono, iż organ nie umożliwił mu czynnego udziału w postępowaniu podatkowym.

W wyniku rozpatrzenia odwołania, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, decyzją z dnia 8 lutego 2017r., nr [...] uchyliło w całości decyzję organu I instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu stwierdzono m.in., że w analizowanej sprawie organ l instancji nie wyznaczył stronie terminu do zapoznania się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym oraz do wypowiedzenia się, co do jego treści. Nie uczynił tego pomimo, że jak sam stwierdził, ocenę faktycznych możliwości płatniczych podatnika, oparł o wiedzę posiadaną z urzędu. Organ podatkowy może odstąpić od zasady przewidzianej w 123 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017r., poz. 201 ze zm., dalej jako: "o.p."), jeżeli w wyniku postępowania, wszczętego na wniosek strony ma zostać wydana decyzja w całości uwzględniająca wniosek strony oraz w przypadkach, o których mowa w art. 200 § 2 pkt 2 o.p. Taka sytuacja nie miała miejsca w analizowanej sprawie, zatem postępowanie organu l instancji naruszało zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Ponadto, umorzenie zaległości podatkowej przedsiębiorcom, stanowi formę indywidualnej pomocy publicznej i jest obwarowane warunkami, wynikającymi z postanowień prawa unijnego. Pomimo tego w podstawie prawnej decyzji nie powołano art. 67b o.p., a w toku postępowania nie wezwano podatnika o udzielenie informacji o uzyskanej dotychczas pomocy de minimis. Organ odwoławczy zauważył, że informacja taka została przekazana organowi przez podatnika, jednakże organ w żaden sposób nie ustosunkował się do niej w uzasadnieniu faktycznym decyzji.

Strona 1/6