Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r.,
Sentencja

Sygn. akt I SA/Kr 686/06 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 26 marca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Długosz-Ślusarczyk, Sędziowie: NSA Józef Gach (spr), WSA Bogusław Wolas, Protokolant: Małgorzata Celińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2008r., sprawy ze skargi M. W., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie ustalenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r., - skargę oddala -

Uzasadnienie strona 1/5

Zaskarżoną decyzję - po rozpoznaniu odwołania - utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] nr [...] którą M. W. ustalono za 2002 r. wysokość zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 4 142 353, 50 zł.

Decyzje te zostały wydane w następującym stanie faktycznym:

W latach 2002 i 2003 M. W. dokonał szeregu znaczących wydatków, tj. odpowiednio w kwotach 1 907 049 zł 35 gr i 4 080 646 zł 20 gr. W związku z tym postanowieniem z dnia [...] zostało wszczęte w stosunku do niego postępowanie kontrolne. W trakcie tego postępowania złożył on na podstawie art. 285 a §3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej określanej skrótem "O.p.") w zw. z art. 31 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (tekst jednolity: Dz.U. z 2004 r., nr 8, poz. 65 ze zm.) oświadczenie o stanie majątkowym, z którego wynikało, iż według stanu na 31.12.2001 r. na jego majątek i współmałżonka, posiadany w kraju i za granicą, składały się depozyty gotówkowe w kwocie około 8 600 000 Euro. Przesłuchany w charakterze strony zeznał, iż od 1978 r. do początku lat 90 - tych przebywał za granicą, a pieniądze zarobione w tym okresie przechowywał w sejfach bankowych. Około 2 lata temu przewiózł do kraju około 2 mln franków s..

Postanowieniem z dnia [...] włączono do postępowania kontrolnego materiały postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową o przestępstwo z art. 299 §1 kk. Postanowienie to wraz z protokołem kontroli, w którym uznano zeznanie M. W. co do zarobionych pieniędzy za granicą z okresie od 1978 r. do początku lat 90 - tych za niewiarygodne zostało doręczone w trybie art. 150 O.p. W wyznaczonym tym protokołem 14 dniowym terminie skarżący nie złożył na piśmie wyjaśnień ani zastrzeżeń co do ustaleń w nim zawartych. Następną czynnością było zapoznanie M. W. z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. Wówczas poinformował on, że w 1998 r. pożyczył on J. O. zamieszkałemu w B. pewną kwotę pieniędzy na weksel z natychmiastowym dyskontem, którą to kwotę odebrał w 2002 r. we frankach s.(2 800 000) i wwiózł do kraju. Jednocześnie zobowiązał się wskazać adres pożyczkobiorcy, czego jednak nie uczynił przed wydaniem przez organ I instancji decyzji, w której w oparciu o ustalenia protokołu kontroli przyjęto, iż wwieziona do Polski na początku 2002 r. kwota 2 230 000 franków s. nie znajduje pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Od powyższej decyzji M. W. złożył odwołanie, w którym podniósł, iż organ I instancji naruszył art. 122 O.p., nie przesłuchując J. O. Nadto do odwołania załączył on oświadczenie na piśmie J. O., w którym podał on, iż "M. W. poznałem w roku 1986. Na początku były to stosunki przyjacielskie, stopniowo zaczęliśmy przechodzić do wspólnych interesów. W. był człowiekiem zamożnym, dysponującym wielkim pakietem pieniędzy, aktywnie włączał się do wielu projektów niehandlowych. Ja także prowadziłem w owym czasie liczne interesy. Po kilku spotkaniach roboczych uzgodniliśmy, że połączymy nasze wysiłki i środki finansowe w celu utworzenia spółki, której przedmiotem byłaby budowa fabryki w A. - G, zajmującej się czyszczeniem i szlifowaniem kamieni. O ile pamiętam, było to około roku 1998. Na początku uzgodniliśmy, że we wspólny interes wejdziemy kapitałowo, równymi wkładami w wysokości 2 600 000 USD. Dlatego W. w roku 1998 na spotkaniu w Z. osobiście przekazał mi tę kwotę. Została ona wykorzystana na inwestycje w A., ale ze względu na przedłużającą się budowę i realizację wspólnego projektu w A. W. wycofał się z projektu, przez co powstała nierozwiązana kwestia rozliczenia finansowego w kwocie 2 600 000 USD. Ponieważ te środki fin. zostały już zainwestowane, nie mogłem ich zwrócić natychmiast, uzgodniliśmy więc, że powyższą kwotę zwrócę W. później. Zgodnie z naszą umową zwróciłem W. kwotę 2 600 000 USD na spotkaniu w Z. na przełomie stycznia i lutego 2002 r. O ile sobie przypominam, środki te W. wywiózł do Polski. Inne związane z tym okoliczności nie są mi znane".

Strona 1/5