Sygn. akt I SA/Kr 1360/12 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 8 listopada 2012 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Paweł Dąbek, Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Nina Półtorak (spr.), Protokolant: Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2012 r., sprawy ze skarg B. S.A. w B., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 23 sierpnia 2010 r. Nr [...] do [...],, [...] do [...], w przedmiocie określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005r. oraz podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2006r. I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu I instancji, II. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonywane do czasu uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 57.802 zł (pięćdziesiąt siedem tysięcy osiemset dwa złote).
I. W wyniku postępowania kontrolnego oraz przeprowadzonej w jego toku kontroli podatkowej wobec "B" S.A. (następcy prawnego "L" Sp. z o.o.) z siedzibą w B. (zwana dalej "Spółką" bądź "stroną skarżącą"). ustalono, że w rozliczeniu za miesiące sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005 r. oraz za miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. obniżono podatek należny o podatek naliczony wynikający z udokumentowanych fakturami zakupów, które w rzeczywistości nie zostały dokonane, czym naruszono art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 z późn. zm.).
Mając na względzie powyższe Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej dnia 29 kwietnia 2010 r. wydał pięć decyzji o nr od [...] do nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kolejne okresy rozliczeniowe od sierpnia do grudnia 2005 r. oraz decyzje od nr [...] do nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za kolejne miesiące roku 2006.
W ww. decyzjach organ opierając się na treści art. 86 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.) wskazał, że wbrew temu przepisowi Spółka obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez J.G. działającego pod firmą "D" z siedzibą w L. (dotyczy roku 2005 i 2006, a w zakresie roku 2005, także faktur wystawionych przez ZPHU "R" M. A.) nie dokumentujących jednak rzeczywistych transakcji.
Organ oparł swoje ustalenia na przeprowadzonych czynnościach dowodowych w postaci analizy ksiąg i dokumentów księgowych (stwierdzono przy tym nierzetelność ksiąg Spółki w części zakwestionowanych ww. wydatków), przesłuchań świadków, analizy prawomocnego wyroku karnego skazującego J.G., oraz materiałów pochodzących z akt innych postępowań karnych i kontrolnych.
W uzasadnieniu organ kontroli skarbowej wskazał, że przedmiotem działalności Spółki był przetop złomu cynku i ołowiu w sztabki i bloki. W tym celu skupowano złom tych metali. Na podstawie zeznań pracowników Spółki organ opisał obowiązujące procedury przyjmowania skupowanego złomu. Skup odbywać miał się w ten sposób, że przywożony złom był ważony, a magazynier (R.K. lub podlegli mu pracownicy) wystawiał dokument Pz. Jednej dostawie odpowiadał jeden dokument Pz, przy czym samochody przywożące złom miały czasem przyczepkę; stąd w tych przypadkach dokument Pz obejmował ładunek samochodu z przyczepką. Dodatkowo prowadzono zeszyt przyjęć złomu gdzie wpisywano datę dostawy, dane dostawcy, rodzaj złomu, nr rejestracyjny i markę samochodu. R.K. zeznał przy tym (protokół z dnia 24 lutego 2009r.), że wymagał, aby kierowca, który sam mówił z jakiej jest firmy, podpisał dokument Pz. Świadek zeznał również, że początkowo prosił o okazanie dowodu osobistego, a potem już kojarzył te osoby z twarzy. Dokument Pz przekazywany był do biura - księgowej, I.D., która sprawdzała pod kątem formalnym ilość towaru i kwoty, odbierała fakturę, potwierdzając jej odbiór. Czasami dokument Pz odbierał kierowca, a faktura przychodziła później pocztą. W przypadku płatności gotówkowych to księgowa wypłacała pieniądze i wypisywała dokumenty Kw. Organ kontroli skarbowej przytoczył również zeznania ówczesnego prezesa Zarządu M.S., który twierdził, że nie żądano dowodów osobistych od osób odbierających gotówkę oraz księgowej I.D. zeznającej, że osoby odbierające gotówkę przedstawiały fakturę i legitymowały się dowodem osobistym. Natomiast księgowa A. J. zeznała, że nie weryfikowała tożsamości osób przedstawiających fakturę.