|Sygn. akt I SA/Kr 1217/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 24 października 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Piotr Głowacki, Protokolant: Justyna Owczarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2013 r., sprawy ze skargi "T" S.A. w K., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 8 kwietnia 2013 r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych).
W dniu 3 stycznia 2013r. do Dyrektora Izby Skarbowej działającego z upoważnienia Ministra Finansów wpłynął wniosek (uzupełniony pismem które wpłynęło do organu dnia 28 stycznia 2013r.) T. S.A. w K. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.
We wniosku wyjaśniono, że w dniu 23 września 2008r. spółka zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży nieruchomości położonej w K. - prawa użytkowania wieczystego gruntu oraz prawa własności budynków i budowli. Spółka z tytułu sprzedaży nieruchomości rozpoznała przychód podatkowy w wysokości należnej od nabywcy ceny. Nabywca zapłacił do dnia 13 stycznia 2009r. jedynie część ustalonej ceny, w tym część w formie wpłaty środków pieniężnych na rachunek bankowy spółki na kwotę 4.500.000 zł. Co do pozostałej do zapłaty części ceny, nabywca oświadczył, że wstrzymuje się z jej zapłatą na skutek tego, że podmiot trzeci złożył pozew o stwierdzenie nieważności wspomnianej umowy sprzedaży nieruchomości. Na wniosek tego podmiotu trzeciego, Sąd Okręgowy w wyroku z dnia 11 maja 2010r. stwierdził nieważność umowy sprzedaży nieruchomości. W wyniku stwierdzenia nieważności umowy sprzedaży nieruchomości, wnioskodawca i nabywca zostali zobowiązani do zwrotu wzajemnych świadczeń - stosownie do art. 496 w zw. z art. 497 Kodeksu cywilnego. W oparciu o ten prawomocny wyrok, sąd cywilny nakazał uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, a następnie sąd prowadzący księgi wieczyste w dniu 15 czerwca 2012r. wpisał powrotnie prawa wnioskodawcy do nieruchomości do księgi wieczystej. Wraz ze stwierdzeniem nieważności umowy sprzedaży nieruchomości, spółka skorygowała do zera wysokość wcześniej wykazanego przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości. Jednocześnie wnioskodawca stał się dłużnikiem nabywcy co do zwrotu już zapłaconej części ceny w kwocie 4.500.000 zł oraz innych ewentualnych roszczeń związanych ze sprzedażą nieruchomości. Nie mając środków finansowych na zwrot tego długu, wnioskodawca przeniósł na nabywcę, za jego zgodą część nieruchomości, na podstawie aktu notarialnego z dnia 5 października 2012r., a zatem zwolnił się ze zobowiązania zwrotu zapłaconej części ceny w kwocie 4.500.000 zł i wszelkich innych ewentualnych roszczeń.
W związku z powyższym spółka powzięła wątpliwość, czy przeniesienie części nieruchomości (użytkowania wieczystego gruntu i własności budynków) w celu spełnienia przez dłużnika (spółkę) innego świadczenia (wzajemnego), wynikającego ze stwierdzenia nieważności umowy sprzedaży, spowodowało po stronie wnioskodawcy powstanie przychodu podatkowego?
Przedstawiając własne stanowisko w sprawie i przyjmując, że po stronie spółki nie powstanie przychód, spółka wskazała w pierwszej kolejności na definicję przychodu zawartą w przepisie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011r. Nr 74, poz. 397 ze zm., powoływanej dalej jako "u.p.d.o.p.") przypominając, że z istoty podatku dochodowego wynika, iż jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem - jako źródłem dochodu - jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika, może powiększyć jego aktywa. Przychód musi prowadzić do przysporzenia majątku podatnika. Powiększenie to może mieć cechy zwiększenia zasobów majątkowych lub zmniejszenia zobowiązań.