Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Mirosław Surma, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2016 r. sprawy ze skargi E. C. i W. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości na 2016 r. oddala skargę.
1.1 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K.(dalej: Kolegium) decyzją z [...] nr [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy P. z [...]r. nr [...] ustalającą E.C. i W. C. podatek od nieruchomości na 2016 r. w kwocie 332 zł.
1.2 Kolegium na podstawie ewidencji gruntów i budynków ustaliło, że E. C. i W. C. są współwłaścicielami gruntów o powierzchni 1.177 m2 sklasyfikowanych w operatach geodezyjnych jako tereny mieszkaniowe "B" działka nr 186/4, natomiast na podstawie informacji w sprawie podatku od nieruchomości złożonej przez podatników 28 września 2010 r. ustaliło także, że nieruchomość zabudowana jest budynkiem mieszkalnym o powierzchni 125 m2. Wśród podstaw prawnych decyzji organ wskazał uchwałę Nr XVII/115/2015 Rady Gminy P. z 26 listopada 2015 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od nieruchomości. Powołując art. 3 ust. 4 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 716, dalej: ustawy p.o.l.) wyjaśnił, że jeżeli nieruchomość lub obiekt budowlany stanowi współwłasność, to stanowi odrębny przedmiot opodatkowania a obowiązek podatkowy od nieruchomości lub obiektu budowlanego ciąży solidarnie na wszystkich współwłaścicielach. Wskazał też, że zgodnie z art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 520) podstawę wymiaru podatków stanowią dane wynikające z rejestru gruntów. Dane takie zgromadzone w aktach sprawy stanowiły wystarczającą podstawę do wymiaru podatku.
1.3 Odnosząc się do zarzutów odwołania organ podniósł, że nie może dokonywać ustalenia wysokości podatku od nieruchomości przez porównanie sytuacji podatnika z mieszkańcami tej samej gminy. Mieszkańcy ci mogą posiadać grunty o różnym oznaczeniu, różnej powierzchni i niejednakowym sposobie wykorzystania.
2.1 Skargę na decyzję Kolegium złożyli E. C. i W. C., wnosząc o uchylenie decyzji. Zarzucili, że nie rozpatrzono dowodów w sprawie.
W dniu 11 maja 2016 r. skarżący złożyli do organu dokumenty, do których organ się nie odniósł, lecz je odesłał. Dokumenty te stanowią załączniki skargi. Nieprawidłowości organu zaszły też na gruncie sprawy, w której Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wydał wyrok o sygn. akt I SA/Ke 423/14. Podnieśli, że sąsiad posiada 40 arów i płaci 200 zł podatku, natomiast skarżący posiadają 11,5 ara i płacą 330 zł podatku. Podstawami prawnymi decyzji winny być art. 2- 7 ustawy p.o.l., art. 13 -143 § 1, art. 207 w zw. z art. 21 § 1 Ordynacji podatkowej, art. 1 - 6, art. 6a, 6c, art. 12 -13 ustawy o podatku rolnym, co dotyczy osób posiadających grunt do 1 ha powierzchni.