Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędziowie Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 maja 2016 r. sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z [...]nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy C. z [...] r. nr [...] w sprawie odmowy T.Z. umorzenia zaległości podatkowej z tytułu IV raty podatku rolnego za
2015 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że 5 listopada 2015 r. T. Z. zwrócił się z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej z tytułu IV raty podatku rolnego za 2015 r. w kwocie 74 zł. Powołał się na przedłużającą chorobę oraz znaczny stopień niepełnosprawności, a także na duże wydatki na leki, opał. Zakupił bowiem 2 tony węgla za kwotę 1500 zł, jak również poniósł wydatki na ubezpieczenie samochodu w kwocie 270 zł i przegląd samochodu w wysokości 150 zł. W odwołaniu dodatkowo wskazał na panującą w 2015 r. suszę, która spowodowała w jego gospodarstwie straty.
Kolegium wskazało na podstawę prawną rozstrzygnięcia, tj. art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej oraz uznaniowy charakter decyzji wydanej na podstawie wskazanej regulacji. Jednocześnie wyjaśniło na czym polega taki sposób rozstrzygnięcia. W ocenie SKO w sprawie nie zaistniały przesłanki z art. 67 § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej uzasadniające umorzenie zaległości podatkowej. Ustalono bowiem, że podatnik posiada stałe źródło dochodu, którym jest emerytura w wysokości 1300 zł. Posiada również gospodarstwo rolne, a jak wynika ze znajdującego się w aktach sprawy protokołu indywidualnego, średnia roczna produkcja rolna z trzech lat poprzedzających rok 2015 wynosiła 11.164 zł. Z owego protokołu wynika, że T. Z. poniósł szkody spowodowane wystąpieniem w 2015 r. niekorzystnego zjawiska atmosferycznego w uprawach łubinu i jabłoni. Szkody te polegały na utracie plonu w wysokości odpowiednio 60% i 30%, a ich kwota wyniosła 4948,40 zł. Średnia roczna produkcja przekraczała więc zdecydowanie poniesione straty. Kolegium wyjaśniło przy tym, że klęski suszy nie można w niniejszym przypadku utożsamiać z klęską żywiołową, której wystąpienie skutkuje przyznaniem ulgi podatkowej. W tym zakresie wskazało na art. 13c ust. 1 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz.U.2013.1381 ze zm.) oraz art. 5 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 18 kwietnia 2002 o stanie klęski żywiołowej (Dz.U.2014.333 ze zm.) i wskazało, że Rada Ministrów w roku 2015 nie wprowadziła stanu klęski żywiołowej dla obszaru województwa świętokrzyskiego.
W sprawie ustalono ponadto, że podatnik nie posiada nikogo na utrzymaniu, a jego obecny stan majątkowy uzasadnia odmowę udzielenia ulgi. Oczywiście ponosi różnego rodzaju wydatki, ale wydatki związane z posiadaniem samochodu nie mogą przemawiać za udzieleniem ulgi podatkowej. Wydatki na opał, czy też lekarstwa są wydatkami niezbędnymi, jednakże ich ponoszenie również nie skutkuje koniecznością umorzenia zaległości podatkowej. Tym bardziej, że nie jest to zaległość wysoka, wynosi bowiem 74 zł i dotyczy płatności za kwartał. Podatnik wiedział, że będzie obowiązany do jej uiszczenia. Decyzję ustalającą zobowiązanie podatkowe otrzymał bowiem na początku roku i mógł bez żadnego uszczerbku dla siebie przygotować środki finansowe na ten cel. Kolegium dodało, że w 2015 r. podatnik otrzymał pomoc z Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w C. oraz podkreśliło, że kilkakrotnie otrzymał pomoc w postaci umorzenia zaległości podatkowej na łączną kwotę 674 zł, z czego w roku 2015 na kwotę 150 zł.