Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Asesor WSA Zbigniew Kruszewski Protokolant Sekretarz sądowy Alicja Rakiej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi Nadleśnictwa na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję w całości. 2. Zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej kwotę 2449 (dwa tysiące czterysta czterdzieści dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Nadleśnictwo (zwane dalej jako: Nadleśnictwo, Skarżący) wniosło skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego (zwane dalej jako: SKO, organ drugiej instancji, organ odwoławczy) z dnia [...] grudnia 2017r nr [...] utrzymujące w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] września 2017r. [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012r.
W sprawie został przez organy ustalony następujący stan faktyczny.
Postanowieniem z [...] kwietnia 2016 r. organ I instancji wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia skarżącemu podatku od nieruchomości za rok 2012 albowiem nie zadeklarował on do opodatkowania podatkiem od nieruchomości gruntów związanych z działalnością gospodarczą, będących w jego posiadaniu, a wykorzystywanych w roku 2012 przez E Spółka z o.o. do prowadzonej działalności gospodarczej.
Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Wójt Gminy decyzją z dnia [...] września 2017r. określił Nadleśnictwu wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012r. wysokości 249.594,00 zł. Na którą składają się:
kwota podatku wynikająca z deklaracji złożonych przez skarżące nadleśnictwo, wynosząca 4 737,00 zł oraz wysokość podatku za grunty związane z działalnością gospodarczą, będące w posiadaniu nadleśnictwa, a wykorzystywane w roku 2012 przez E Spółka z.o.o. do prowadzonej działalności - 244.857,00 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że organowi podatkowemu nie przedstawiono dokumentów z których wynikałoby, że została zawarta umowa z zakładami energetycznymi przenosząca posiadanie gruntów pod napowietrznymi liniami energetycznymi. Zatem zakład energetyczny posiada te grunty bez tytułu prawnego, a to skutkuje stosownie do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016 r., poz.716 ze zm. zwanej dalej: u.p.o.l. ) tym, że podatnikiem jest Nadleśnictwo.
Organ I instancji ustalił istnienie umowy wykonawczej nr [...] zawartej w dniu [...] listopada 2012 r. pomiędzy Nadleśnictwem a E sp. z o.o..
Organ I instancji podkreślił, że grunty zajęte pod słupy oraz napowietrzne linie energetyczne są gruntami, na których w rzeczywistości są wykonywane czynności składające się na prowadzenie działalności gospodarczej przez zakład energetyczny. Zakłady energetyczne są także odpowiedzialne za utrzymywanie właściwego stanu technicznego linii. Konserwacja, modernizacja czy też naprawa linii elektroenergetycznych następuje co prawda w miarę potrzeb, ale łączy się z koniecznością zapewnienie pracownikom zakładu energetycznego swobodnego dostępu do urządzeń elektroenergetycznych. W celu wykonania tych prac niezbędnym jest zajęcie fragmentu nieruchomości, której obszar jest niemożliwy do ustalenia. W pracach może uczestniczyć bowiem po kilka ciężkich pojazdów, które dodatkowo wykonują na gruncie różnego rodzaju manewry. Koniecznością staje się więc utrzymanie pasa technicznego w stanie umożliwiającym dokonanie ww. czynności w sposób ciągły, co ogranicza prowadzenie działalności leśnej.