Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Randak, Sędziowie WSA Paweł Kornacki, Bożena Pindel (spr.), Protokolant specjalista Beata Kuziel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2007 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) orzeka, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w człości do czasu uprawomocnienia się wyroku, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 1.062 (tysiąc sześćdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...],[...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. - Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), w dalszej części uzasadnienia oznaczanej jako Ordynacja podatkowa lub w skrócie: o.p., oraz art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 19, art. 22 ust. 6d i 6e, art. 30e i art. 45 ust. 1 i 3b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. - Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), następnie powoływanej jako: u.p.d.o.f., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...], nr [...] określającą skarżącej M. K. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych w 2007 r. według 19% stawki podatku w wysokości [...] zł.

W ramach prezentacji stanu faktycznego sprawy organ odwoławczy odnotował, że na podstawie aktu notarialnego sporządzonego w dniu 23 marca 2007 r. przez notariusza K. S. w Kancelarii Notarialnej przy ul. [...][...] w C., Rep. A nr [...], K. K. darował skarżącej M. K. (swojej żonie) i ich córce A. K. prawo własności nieruchomości zlokalizowanej w C. przy ul. [...][...] a opisanej w ewidencji gruntów i budynków jako działka gruntu nr [...] o powierzchni 0,4718 ha. Wartość rynkową darowizny strony umowy ustaliły na [...] zł. Obdarowane nabyły po ½ części tego prawa. Decyzją z dnia [...], nr [...] Prezydent Miasta C. zatwierdził projekt podziału tej nieruchomości, co nastąpiło na wniosek skarżącej i jej córki. Trzy spośród czterech wyodrębnionych w ten sposób nieruchomości, oznaczone numerami ewidencyjnymi [...],[...] i [...], ich właścicielki sprzedały w dniu 29 października 2007 r. za cenę [...] zł na podstawie aktu notarialnego, który został sporządzony przez notariusza M. W. w Kancelarii Notarialnej przy ul. [...][...] w C., Rep. A nr [...]. Każda ze sprzedających uzyskała więc przychód w kwocie [...] zł (stosownie do zbywanych udziałów).

W zeznaniu PIT-36 za 2007 r. z dnia 7 kwietnia 2008 r. skarżąca zadeklarowała podatek z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o którym mowa w art. 30e u.p.d.o.f. w kwocie [...] zł, a następnie go zapłaciła. W korekcie tego zeznania z dnia 10 kwietnia 2013 r. wykazała natomiast, iż podatek ten wynosi [...] zł, po czym uiściła brakującą część tej należności z odsetkami. Z kolei w dniu 25 września 2013 r. złożyła kolejną korektę i wniosek o stwierdzenie nadpłaty w wysokości [...] zł. Jak wówczas wyjaśniła, przyczyną złożenia pierwszej korekty było zakwestionowanie przez organ pierwszej instancji prawidłowości zeznania w następstwie przeprowadzonych w dniu 2 kwietnia 2013 r. czynności sprawdzających. Oznajmiła zarazem, że choć z tą oceną się nie zgadzała, to jednak postanowiła skorygować wysokość deklarowanego podatku i dopłacić nieuiszczoną jego część. Równocześnie wystąpiła jednak do Ministra Finansów z wnioskiem z dnia 18 kwietnia 2013 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie obejmującym ustalenie kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych z przedstawionej sprzedaży nieruchomości. Dyrektor Izby Skarbowej w K., działający z upoważnienia i w imieniu Ministra Finansów w interpretacji indywidualnej z dnia [...], nr [...] zaaprobował stanowisko skarżącej zakładające dopuszczalność kwalifikowania w omawianym przypadku do kosztów uzyskania przychodów opłaty adiacenckiej, jaka została ustalona wskutek wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału, i jednocześnie uznał, że połowa wartości rynkowej darowizny, jak i wydatki poniesione na sporządzenie umowy darowizny w formie aktu notarialnego kosztami takimi nie są. W dalszej kolejności skarżąca podała, że wniosek o stwierdzenie nadpłaty wraz z kolejną korektą złożyła w celu uniknięcia przedawnienia zobowiązania. Uzależniła przy tym rozstrzygnięcie przez organy podatkowe kwestii wysokości podatku należnego od wyniku postępowania sądowoadministracyjnego z jej skargi na wyżej wskazaną interpretację indywidualną.

Strona 1/6