Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Kornacki, Sędziowie WSA Agata Ćwik-Bury, Bożena Pindel (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Arkadiusz Kmiotek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2021 r. sprawy ze skargi A S.A. w Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 r. oddala skargę.
Decyzją z [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Katowicach działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej "O.p.") po rozpatrzeniu odwołania podatnika A S.A. w Z. (dalej także "spółka", "skarżąca") od decyzji Prezydenta Miasta K. z [...], nr [...] ‒ utrzymał w mocy decyzję w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2020 w kwocie [...] zł.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
W dniu 5 lutego 2020 r. spółka złożyła deklarację na podatek od nieruchomości na 2020 r., w której wykazała do opodatkowania:
- grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni [...] m2,
- budynki mieszkalne o powierzchni [...] m2,
- budynki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej o powierzchni [...] m2.
Pierwotna deklaracja podlegała kilkukrotnemu korygowaniu przez spółkę. W korekcie dokonanej w dniu 20 marca 2020 r. wykazano do opodatkowania od marca 2020 r.:
-grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej - [...] m2,
- grunty pozostałe - [...] m2,
- budynki mieszkalne - [...] m2,
- budynki pozostałe - [...] m2.
Wraz z ww. korektą złożono także wniosek o stwierdzenie i zwrot nadpłaty, w ramach którego wskazano, iż nadpłata powstała wskutek błędnego zadeklarowania w pierwotnej deklaracji do opodatkowania podatkiem od nieruchomości powierzchni użytkowej hal garażowych, stanowiących część budynków mieszkalnych, stawką właściwą dla budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej. Wyrażono przekonanie, iż w przypadku rzeczonych hal garażowych nie można mówić o ich zajęciu na prowadzenie działalności gospodarczej, ponieważ nie stanowią środków trwałych spółki, lecz towar handlowy przeznaczony na sprzedaż. Spółka nie użytkuje bowiem hal garażowych w prowadzonej działalności gospodarczej, nie wykorzystuje w żaden sposób znajdujących się w nich miejsc postojowych ani też nie wynajmuje i nie udostępnia ich podmiotom trzecim. Fakt prawnego wyodrębnienia hal garażowych, zamiast zbywania ich w formie przynależności do poszczególnych lokali mieszkalnych, pozostaje w tym względzie bez znaczenia.
W ocenie strony hale garażowe w budynkach mieszkalnych należy traktować analogicznie do znajdujących się w jej posiadaniu mieszkań przeznaczonych na sprzedaż, a zatem nie powinny one podlegać opodatkowaniu według najwyższej stawki podatku od nieruchomości, ponieważ nie są one zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Argumentacja spółki została podbudowana uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lutego 2012 r., sygn. akt II FPS 4/11, w której stwierdzono, iż hale garażowe stanowiące przedmiot odrębnej własności, usytuowane w budynku mieszkalnym, powinny podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki dla tzw. budynków pozostałych.