Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Karpińska Sędziowie NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca) Asesor WSA Mirosław Kupiec Protokolant Aleksandra Doruch po rozpoznaniu w dniu 20 kwietnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi A. M. - "A" w C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w K., po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A. M. - "A" w C., utrzymał w mocy poprzednią decyzję z dnia [...] r. nr [...] wydaną w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję [...] Urzędu Skarbowego w C. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie określenia w podatku od towarów i usług za [...] 1999 r. zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł, zaległości podatkowej w tożsamej kwocie oraz odsetek za zwłokę w kwocie [...] zł. W podstawie prawnej rozstrzygnięcia powołał art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Przedstawiając stan faktyczny podał, iż w dniu 29 marca 2005 r. wpłynął wniosek A.M. o wznowienie postępowania na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, ponieważ faktury VAT wystawione przez firmę "B" dotyczyły transakcji zawartych na podstawie fałszywych dokumentów przedstawionych kontrahentom przez firmę "C". Dodatkowo wnioskodawca nadmienił, iż w toku postępowania sądowego okazało się, że jedynym celem tej firmy było prowadzenie oszukańczych procederów ukierunkowanych na wyłudzenie od przedsiębiorców pieniędzy. Wskazał przy tym, iż w dniu [...] 2004 r. Sąd Okręgowy w C. wydał wyrok, w którym uznał nieważność umów leasingu zawartych pomiędzy "B" Sp. z o.o. a firmą "A" A. M.. Strona podniosła też, iż w 2001 r. wystąpiła do firmy "B" o wystawienie faktur korygujących, jednak spotkała się z odmową. Odwołała się też do uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 kwietnia 2002 r. w przedmiocie tzw. pustych faktur i cytując tezę, że wystawienie faktury z wykazanym podatkiem, która nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży, pozostaje poza dyspozycją art. 33 ustawy podatkowej i nie powoduje konieczności zapłaty wskazanego podatku, stwierdził, iż ma zastosowanie w sprawie.
Postanowieniem z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej wznowił postępowanie w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za [...] 1999 r., po czym działając zarówno jako organ podatkowy pierwszej, jak i drugiej instancji, odmówił uchylenia ostatecznej decyzji wydanej w sprawie przez Izbę Skarbową z dnia [...] r. nr [...]. Wskazał przy tym, iż w sprawie nie występuje przesłanka uzasadniająca wznowienie postępowania sformułowana w art. 240 § 1 pkt 5 ustawy - Ordynacja podatkowa, ponieważ okoliczności tej nie stanowi wyrok Sądu Okręgowego w C. z dnia [...] 2004 r. sygn. [...], mocą którego stwierdzono nieważność zawartych umów leasingu z "B" Sp. z o.o.. Wyjaśnił, iż okoliczność toczącego się postępowania cywilnego była znana organom podatkowym, jak również Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu rozpatrującemu skargę na decyzję wymiarową. W ocenie Sądu właśnie okoliczność wszczęcia postępowania cywilnego o stwierdzenie nieważności zawartych umów leasingu świadczy o ich nie wykonaniu. Tym samym nie zostały spełnione warunki określone w art. 19 ust. 3a ustawy podatkowej, bowiem nie doszło do przekazania przedmiotu leasingu, a zatem usługa nie została wykonana. Dodał, iż poniesione z tego tytułu wydatki nie zostały uznane za koszt uzyskania przychodu, co wyczerpuje dyspozycję art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Zaakcentował, iż wyrokiem z dnia 13 listopada 2002 r. Sąd oddalił skargę A. M. na decyzję ostateczną, objętą wnioskiem o wznowienie postępowania podatkowego.