Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Kandut, Asesor WSA Monika Krywow (spr.), Sędzia WSA Anna Rotter, Protokolant starszy specjalista Anna Oklecińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lutego 2022 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w T. na interpretację Prezydenta Miasta T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Prezydenta Miasta T. na rzecz strony skarżącej kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Interpretacją indywidualną z dnia [...] r., nr [...], Prezydent Miasta T. (dalej jako organ interpretacyjny), działając na podstawie art. 11i § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm., dalej jako O.p.), po rozpatrzeniu wniosku A Sp. z o. o. w T. (dalej jako Wnioskodawca, Spółka) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.
Powyższa interpretacja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:
We wniosku Wnioskodawca przestawił następujący opis zdarzenia przyszłego:
Spółka planuje zakup przenośnych kontenerów (nie wyposażonych w instalacje bądź urządzenia), które zamierza wynajmować podmiotom zewnętrznym (najemcom) - najemcy będą wykorzystywać kontenery do celów związanych z przechowywaniem w nich swoich ruchomości lub do celów transportowych. Kontenery są gotowymi elementami o charakterze przenośnym, które będą ustawione na należącym do Wnioskodawcy gruncie, na utwardzonym placu i nie będą w żaden sposób przytwierdzone do podłoża. W każdym momencie kontener będzie mógł zostać przewieziony pod dowolnie wskazany adres lub przestawiony w inne miejsce na terenie działki. W sytuacji, gdy kontener będzie wykorzystywany przez najemcę do celów magazynowych, może wystąpić sytuacja, w której kontener nie będzie przestawiany przez czas dłuży niż 120 dni, jeżeli najemca nie będzie miał takiej potrzeby.
W związku z powyższym zadano następujące pytania:
1. Czy opisane powyżej kontenery stanowią przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości?
2. Czy opisane powyżej kontenery należy traktować jako tymczasowe obiekty budowlane i z uwagi na powyższe kwalifikować je do celów podatku od nieruchomości jako budowle?
3. Czy fakt, że kontenery mają mobilny charakter, nie zawierają instalacji oraz urządzeń i nie są w sposób trwały związane z gruntem wywiera wpływ na ich kwalifikację jako obiektu budowlanego podlegającego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości?
Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego kontenery nie stanowią przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości. Ewentualne uznanie ich za tymczasowe obiekty budowlane nie uzasadnia uznania ich za budowle dla celów podatku od nieruchomości. Również brak trwałego powiązania z gruntem stanowi dodatkowy argument za brakiem możliwości uznania takich kontenerów za budowle na gruncie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Główna przesłanką uniemożliwiająca uznanie przenośnych kontenerów za budowle jest brak ich trwałego związku z gruntem. Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał fragment uzasadnienia wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 grudnia 2011 r., sygn. akt FSK 1389/11, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z 15 października 2013 r., sygn. akt I SA/Gl Bd 642/13.