Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w B. w przedmiocie odmowy zwrotu części podatku od towarów i usług za listopad 2000 r.
Tezy

Z brzmienia przepisu art. 14a ust. 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że ustawodawca wyłączył z prawa do korzystania z uprawnień do zwrotu wpłaconej do urzędu skarbowego kwoty podatku od towarów i usług dwie grupy podatników /zakładów pracy chronionej/ - po pierwsze: wyłączeniu podlegają wszyscy bez wyjątku podatnicy podatku akcyzowego; - po drugie: wyłączeniu podlegają inni podatnicy nie będący podatnikami podatku akcyzowego lecz sprzedający wyroby akcyzowe, z wyjątkiem wyrobów wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy o VAT w poz. 8, 9, 11 i 20.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Leszka B.- Wody Mineralne "O." w O. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia 26 kwietnia 2001 r. (...) w przedmiocie odmowy zwrotu części podatku od towarów i usług za listopad 2000 r. - uchyla zaskarżoną decyzję (...).

Uzasadnienie strona 1/6

Leszek B. prowadzący działalność gospodarczą p.n. Wody Mineralne "O." - Zakład Pracy Chronionej w O. w dniu 19 grudnia 2000 r. w Pierwszym Urzędzie Skarbowym w B. złożył deklarację dla podatku od towarów i usług VAT-7 za miesiąc lipiec 2000 r., w której wykazał nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym do wpłaty w wysokości 112.911 zł. Do deklaracji zgodnie z zasadami określonymi w art. 14a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ dołączył wniosek o dokonanie zwrotu na rachunek bankowy części kwoty deklarowanej do wpłaty w wysokości 74.620 zł. Kwotę zobowiązania podatkowego wynikającego z przedmiotowej deklaracji skarżący wpłacił na konto urzędu w dniu 19 grudnia 2000 r.

Pierwszy Urząd Skarbowy w B. nie znajdując przesłanek przemawiających za dokonaniem wnioskowanego zwrotu decyzją z dnia 15 stycznia 2001 r. odmówił jego dokonania.

Od powyższej decyzji skarżący odwołał się wnosząc o jej uchylenie i ponowne rozpatrzenie sprawy.

W odwołaniu strona przeciwna zarzuciła organowi pierwszej instancji błędną interpretację art. 14a ust. 7 ustawy o VAT. Zdaniem skarżącego interpretacji powołanego przepisu nie można dokonywać w oderwaniu od całej ustawy. Twierdził, iż z uwagi na zastosowaną w tym przepisie koniunkcję łączną "oraz" wynika ponad wszelką wątpliwość, iż podatnicy podatku akcyzowego i sprzedający wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 6 poz. 8, 9, 11 i 20 stanowią wyjątek od zasady, iż przepisów art. 14a ust. 1-6 nie stosuje się do podatników podatku akcyzowego i innych sprzedających wyroby akcyzowe. Stanowisko takie oparł na uzyskanej opinii prawnej. Na poparcie swojej argumentacji powołał również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 1998 r. I SA/Gd 773/98.

Skarżący ponadto podniósł, iż nie jest producentem opakowań z tworzyw sztucznych, albowiem wytwarzanie opakowań nie jest u niego przedmiotem obrotu towarowego. Zgodnie natomiast z art. 36 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania akcyzą u producenta wyrobów akcyzowych jest obrót wyrobami akcyzowymi. Powyższe zdaniem skarżącego dowodzi, iż par. 10 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia z dnia 15 grudnia 1999 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 105 poz. 1197 ze zm./ powołany w decyzji Pierwszego Urzędu Skarbowego w B. dotyczy "wyłącznie producentów wyrobów akcyzowych, osiągających obroty wyrobami akcyzowymi, do których nie sposób zaliczyć producenta wody mineralnej, osiągającego obroty wyłącznie ze sprzedaży wody mineralnej i napojów gazowanych".

Izba Skarbowa w B. w postępowaniu odwoławczym uznała za zasadne ustalenia organu pierwszej instancji, w związku z czym decyzją z dnia 26 kwietnia 2001 r. utrzymała decyzję organu pierwszej instancji w mocy.

Strona 1/6