Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Joanna Mierzejewska, , po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 marca 2022 r. sprawy ze skargi P.W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 20 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za luty 2009 roku, od lipca do grudnia 2009 roku oraz od stycznia do grudnia 2010 roku oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej: Dyrektor Izby) utrzymał w mocy własna decyzję z dnia 26 października 2020 r. w przedmiocie odmowy P. W. (dalej: podatnik, skarżący) uchylenia decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 30 listopada 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za luty 2009 r., od lipca do grudnia 2009 r. oraz od stycznia do grudnia 2010 r.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że pismem z dnia 16 stycznia 2020 r. P. W. złożył do Dyrektora Izby wniosek o wznowienie postepowania zakończonego ostateczna decyzją tegoż Dyrektora Izby z dnia 30 listopada 2017 r. z uwagi na wystąpienie w sprawie przesłanek określonych w art. 240 § 1 pkt 4, 5 i 11 Ordynacji podatkowej.
W uzasadnieniu wniosku podatnik wskazał, że:
- w postępowaniu wystąpiła kwalifikowana wada postępowania stanowiąca przesłankę wznowienia określoną w art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej, bowiem bez swej winy nie brał udziału w sprawie, gdyż nie był zawiadamiany o czynnościach dowodowych w postępowaniu odwoławczym poprzedzającym wydanie w/w decyzji ostatecznej i w/w decyzja ostateczna nie została mu doręczona;
- w sprawie wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne oraz nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji nieznane organowi, który wydał decyzję, świadczące o tym, że transakcje analizowane w przedmiotowej decyzji zostały wykonane (art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej);
- na treść wydanej decyzji ostatecznej ma wpływ wyrok TSUE z dnia 16 października 2019 r. w sprawie C-189/18 Glencore Agriculture Hungary Kft. przeciwko Nemzeti Adó-es Vamhivatal Fellebviteli Igazgatósaga (art. 240 § 1 pkt 11 Ordynacji podatkowej).
W przedmiocie przesłanki wymienionej w art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej organ, decyzją z dnia 6 lutego 2020 r. odmówił wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w z dnia 30 listopada 2017 r. Sprawa ta stanowiła odrębne postępowanie administracyjne.
Następnie Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, nie stwierdzając przeszkód formalno-prawnych co do dopuszczalności wznowienia postępowania ,postanowieniem z dnia 5 lutego 2020 r., działając na podstawie art. 240 § 1 pkt 5 i pkt 11 w zw. z art. 241 § 1 i § 2 pkt 2, art. 243 § 1 i § 2 oraz art. 244 § 1 ustawy Ordynacja podatkowej, wznowił - na wniosek - postępowanie w sprawie zakończonej w/w decyzją ostateczną.
Decyzją z dnia 26 października 2020r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej odmówił uchylenia ostatecznej decyzji z dnia 30 listopada 2017 r.
W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, iż w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła przesłanka z art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, uzasadniająca wniosek strony. We wniosku tym bowiem strona nie wskazała żadnych nowych dowodów ani nowych okoliczności faktycznych, które istniały w dniu wydania decyzji ostatecznej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 30 listopada 2017 r., a nie były znane temu organowi.