Ustalenia oparte na niekompletnym materiale dowodowym należy uznać za dowolne, a w konsekwencji za sprzeczne z zasadą prawdy obiektywnej (art. 122 Ordynacji podatkowej) i zasadą swobodnej oceny dowodów (art. 191 Ordynacji podatkowej).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie sędzia NSA Janusz Lewkowicz, sędzia NSA Józef Orzel (spr.), Protokolant Urszula Zajko, po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2006 r. sprawy ze skargi Zarządu Mienia Komunalnego w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz Zarządu Mienia Komunalnego w B. kwotę 774,20 (słownie: siedemset siedemdziesiąt cztery złote 20 groszy) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego w Zarządzie Mienia Komunalnego w B. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 rok, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] marca 2004 r. Nr [...], określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 rok w kwocie 98 501 zł. w miejsce zadeklarowanego w kwocie 0 zł.
W wyniku rozpatrzenia odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...] uchylił w części zaskarżoną decyzję i określił Zarządowi Mienia Komunalnego w B. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w kwocie 52 677 zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie 0 zł.
Decyzję powyższą zaskarżył Zarząd Mienia Komunalnego w B. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 20 października 2004 r. sygn. akt I SA/Bk 263/04 uchylił zaskarżoną decyzję. W związku z powyższym Dyrektor Izby Skarbowej w B. decyzją Nr [...] z dnia [...] lutego 2005 r. uchylił w całości decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że w toku ponownego rozpatrzenia sprawy organ I instancji winien wykazać, iż zaistniały wymienione w art. 16 g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych elementy, wielkość ulepszenia środka trwałego mierzona okresem jego używania i kosztami jego eksploatacji. Dodatkowo organ powinien dokonać oceny zarzutów strony podniesionych w piśmie procesowym stanowiącym uzupełnienie skargi z dnia 13 września 2004 r.
W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy oraz po uzyskaniu opinii biegłego powołanego w związku z zaleceniami Dyrektora Izby Skarbowej w B., organ kontroli skarbowej wydał w dniu [...] września 2005 r. decyzję Nr [...] określając zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych w kwocie 52 677 zł w miejsce zadeklarowanego w kwocie 0 zł. Z ustaleń organu I instancji wynika, iż Zarząd Mienia Komunalnego w B. zawyżył deklarowaną sumę kosztów uzyskania przychodów o kwotę 603 387,54 zł zaniżając jednocześnie o tę kwotę dochód za 2000 rok.
Ujawnione przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. nieprawidłowości polegały w szczególności na:
1. - nie dokonaniu wpłaty na wyodrębniony rachunek zakładowego funduszu świadczeń socjalnych rocznego odpisu obciążającego koszty działalności ZMK w kwocie 52 721,16 zł.,
2. - niezasadnym obciążeniu kosztów uzyskania przychodów kwotą 1000 zł., wpłaconą na konto S. K. O. w B. z tytułu składki członkowskiej za 2000 r.,
3. - niezasadnym ujęciu do kosztów uzyskania przychodów kwoty 236 089,86 zł stanowiącej sumę umorzonych wierzytelności należnych od lokatorów mieszkań za wykonane eksmisje i remonty w roku 1999 z powodu nieściągalności tych wierzytelności,
4. - niezasadnym zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów kwoty 3 061,80 zł., stanowiącej sumę wypłaconych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy w 2000 roku na rzecz dwóch pracowników ZMK,