Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta B. w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki tej opłaty za pojemnik o określonej pojemności
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Anna Dziemianowicz, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi J. B. na uchwałę Rady Miasta B. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki tej opłaty za pojemnik o określonej pojemności oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/5

J. B. złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę, którą potraktowano jako dwie skargi:

- na uchwałę Rady Miasta B. z dnia [...] czerwca 2013 r. , nr [...] zmieniającą uchwałę w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie opłatami komunalnymi oraz ustalenia stawki tej opłaty i ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności, oraz

- na uchwałę Rady Miasta B. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...] w sprawie wyboru metody ustalenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia stawki tej opłaty i ustalenia stawki opłaty za pojemnik o określonej pojemności.

Sąd rozdzielił te skargi i pierwszą z nich prowadził pod sygnaturą I SA/Bk 650/18 (skarga ta została odrzucona z uwagi na brak dopełnienia warunku jej wniesienia w postaci wezwania do usunięcia naruszenia prawa), zaś sprawa niniejsza dotyczy drugiej ze wskazanych uchwał, tj. z dnia [...] stycznia 2015 r.

Powyższej uchwale Rady Miasta B. z dnia [...] stycznia 2015 r., Skarżąca zarzuciła niezgodność z ustawą z dnia 13 września 1966 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz. U. z 2012 r., poz. 391 ze zm. - dalej: "ustawa") a także z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej. Podniosła, że w art. 6j ust. 1 ustawy jest mowa o trzech metodach ustalania opłat. W przypadku nieruchomości zamieszkałych opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi stanowi iloczyn: (-) liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość lub (-) ilości zużytej wody z danej nieruchomości lub (-) powierzchni lokalu mieszkalnego oraz stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1 tej ustawy. Zdaniem Skarżącej, do wybranej metody należało ustalić stawkę opłaty i pomnożyć przez ilość stosowną do wybranej metody - w przypadku trzeciej metody przez ilość m2 z danej nieruchomości - mieszkania. Skarżąca podkreśliła, że stawka opłaty to nie to samo co opłata.

Zdaniem Skarżącej Rada Miasta B., błędnie interpretując ustawę, wprowadziła metodę nieznaną tej ustawie, gdzie stawka opłaty jest zarazem opłatą. Metoda ta jest, zdaniem Skarżącej, krzywdząca. Metodę od powierzchni mieszkania pozostawiono w ustawie do zastosowania w wyjątkowych sytuacjach np. licznej rodziny zamieszkującej na małej powierzchni. Skarżąca uważa za prawidłową metodę naliczania opłat od liczby mieszkańców.

W odpowiedzi na skargę Rada Miasta B. wniosła o jej oddalenie. Organ wyjaśnił, że na etapie wdrażania nowego systemu gospodarowania odpadami komunalnymi Miasto B. zleciło niezależnym firmom doradczym wykonanie opracowań, które były podstawą do oszacowania stawki opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i wyboru metody spośród metod dopuszczalnych i przewidzianych nowelizacją ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. W oparciu o te analizy z końcem grudnia 2012 r. podana została informacja do publicznej wiadomości dotycząca kosztów gospodarowania odpadami komunalnymi generowanymi w gospodarstwach domowych na terenie B.

Wobec projektowanej nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, 24 stycznia 2013 r. podano do publicznej wiadomości trzy alternatywne propozycje rozwiązań metody i stawki naliczania opłaty za gospodarowanie odpadami. Po przeanalizowaniu i dokonaniu analizy SWOT wszystkich dopuszczalnych przepisami prawa metod oraz po wprowadzeniu nowelizacji ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach, która pozwalała na różnicowanie stawek opłat, podjęto decyzję w zakresie wyboru metody naliczania opłaty w oparciu o art. 6j ust. 2 ustawy, czyli od gospodarstwa domowego zróżnicowanego pod względem powierzchni lokalu mieszkalnego, tj.: (-) gospodarstwo domowe o powierzchni lokalu mieszkalnego do 40,00 m2, (-) gospodarstwo domowe o powierzchni lokalu mieszkalnego od 40,01-80,00 m2, (-) gospodarstwo domowe o powierzchni lokalu mieszkalnego powyżej 80,00 m2.

Strona 1/5