Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Stachurski, Sędziowie asesor sądowy WSA Justyna Siemieniako (spr.), sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 września 2021 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2020 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego K. K. kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] marca 2020 r., nr [...] Burmistrz Miasta C .ustalił K. K. (dalej: "skarżący") wysokość podatku od nieruchomości za 2020 r. W sprawie ustalono, że skarżący prowadzący Przedsiębiorstwo C. z siedzibą w Z., w dniu [...] stycznia 2020 r. złożył do organu podatkowego deklarację na podatek od nieruchomości na 2020 r. na działki zabudowane oznaczone nr geodezyjnymi nr [...], położone w C. przy ul. [...]. W złożonej następnie, na wezwanie organu, informacji do opodatkowania podatkiem od nieruchomości, wykazano grunty pozostałe o pow. 19.398 m2 oraz 3.488 m2 powierzchni użytkowej budynków pozostałych. Strona, poprzez złożenie informacji podatkowej, domagała się opodatkowania wymienionych przedmiotów opodatkowania stawkami "pozostałymi", a nie, jak dotychczas, stawkami "związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej". Jak wskazano w wyjaśnieniu z dnia [...] stycznia 2020 r., powodem złożenia deklaracji był fakt, że w latach 2017-2019 niewłaściwie ustalono podatek a "związane to było z nieuprawnionym ujęciem i opodatkowaniem obiektów jako budynków i budowli związanych z działalnością gospodarczą - zamiast ujęcia ich w pozycji pozostałe, a także z uwzględnieniem w przedmiocie opodatkowania silosu ze stacją filtrów i instalacją odpylającą, podczas gdy został on zbyty w lipcu 2017 r. Oprócz tego niektóre z budynków, w wyniku prac remontowych, pozbawione zostały dachów, co powoduje, iż przestały być przedmiotem opodatkowania podatkiem od nieruchomości". Skarżący wskazał, że nie rozpoczął prowadzenia na nieruchomości działalności gospodarczej i nadal nie jest ona prowadzona, a ponadto, w związku z niezakończeniem remontu, nieruchomość ta nie została ujęta w ewidencji środków trwałych.
Organ pierwszej instancji przyjął, że fakt posiadania przez przedsiębiorcę gruntów, budynków i budowli przesądza o zakwalifikowaniu ich jako związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponadto organ zwrócił uwagę, że skarżący w 2017 r. skorzystał ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, warunkiem którego to zwolnienia było prowadzenie działalności gospodarczej na nieruchomościach objętych zwolnieniem przez okres co najmniej 5 lat.
Od powyższej decyzji skarżący złożył odwołanie, w którym kwestionował powyższe rozstrzygnięcie.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] lipca 2020 r., nr [...] uchyliło decyzję organu I instancji i przekazało mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ doszedł do przekonania, że zgromadzony materiał dowodowy nie dawał podstaw do podjęcia merytorycznego rozstrzygnięcia, bowiem wymagał przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części. Nie zgodziło się jednak ze stanowiskiem prezentowanym przez skarżącego w zakresie naruszenia art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 ze. zm., zwana dalej "u.p.o.l."), uznając w stanie faktycznym sprawy, że grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu skarżącego są związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.