Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Asesor sądowy Urszula Wiśniewska Protokolant Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 marca 2007 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie opłaty targowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. na rzecz D. P. kwotę 160 (sto sześćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
Decyzją z dnia [...] 2006 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta G. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia D. P. wysokości zobowiązania w opłacie targowej za okres od 01 do 30 kwietnia 2006 r. oraz od 02 do 31 maja 2006 r. w kwocie 400,00 zł.
Rozstrzygnięcie swoje organ odwoławczy oparł na następujących ustaleniach.
Jak wynika ze zgromadzonych przez organ podatkowy pierwszej instancji materiałów, skarżąca prowadzi działalność handlową w wynajętym pomieszczeniu handlowym, tj. boks nr [...] na targowisku miejskim tzw. "Pasażu handlowym" zlokalizowanym w G.. Ustalono, iż w dniach od 01 do 30 kwietnia 2006 r. oraz od 02 do 27 maja 2006 r. podatniczka uchyliła się od uiszczenia opłaty targowej z tego tytułu. Stało się to podstawą do określenia jej, zgodnie z przepisami art. 15 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych oraz § 1 ust. 1 uchwały Nr [...] Rady Miejskiej G. z dnia [...] 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłaty targowej, wysokości zobowiązania w opłacie targowej za okres 50 dni (oprócz niedziel) w kwocie 400 zł. Jednocześnie organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, iż skarżąca nie będąc podatnikiem podatku od nieruchomości, nie podlega zwolnieniu od opłaty targowej na podstawie art.16 ww. ustawy.
Wnioskiem z dnia 23 sierpnia 2006 r. strona reprezentowana przez pełnomocnika zwróciła się o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. Jednocześnie z wymienionym wnioskiem złożyła odwołanie od decyzji Prezydenta Miasta Grudziądza, żądając jej uchylenia. W uzasadnieniu wskazała, iż posiada stałe miejsce wykonywania działalności, którym jest targowisko w G. Zgodnie z zawartą umową, wynajmuje boks handlowy, za który płaci miesięczny czynsz umowny. Podkreśliła, iż z zgodnie z utrwalonym poglądem doktryny, za targowisko uznaje się miejsce, w którym każdy sprzedający musi mieć swobodny dostęp do miejsc sprzedaży. W jej opinii, w pasażu handlowym w G. taki swobodny dostęp do miejsc sprzedaży mają jedynie ci przedsiębiorcy, którzy zawarli umowy najmu. Są to więc ograniczenia cywilno - prawne. Odwołująca się stwierdziła, iż w związku z powyższym powinna ona, płacić podatek od nieruchomości, a nie opłatę targową. Na poparcie swojego stanowiska powołała się m.in. na wyrok NSA z dnia 25 marca 1993 r. SA/Po 207/93.
Rozpoznając sprawę w postępowaniu odwoławczym Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. stwierdziło, iż z art. 15 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jednoznacznie wynika, że podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty targowej jest podmiot dokonujący sprzedaży na targowisku. Dalej organ wyjaśnił, że według ust. 2 powołanego artykułu, targowiskami są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel, z zastrzeżeniem ust. 2a, który stanowi, iż opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub częściach budynków, z wyjątkiem targowisk pod dachem oraz hal używanych do targów, aukcji i wystaw.