Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Szulc Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Agnieszka Olesińska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 7 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu z dnia 14 stycznia 2022 r. nr SKO-53-428/21 w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2018-2021 oraz odmowy zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2018-2021 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Toruniu na rzecz P. S.A. w Warszawie kwotę 23 525 zł (dwadzieścia trzy tysiące pięćset dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Spółka P. [...] powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. sygn. akt Sk 39/19 wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2018-2020 w wysokości [...] zł i zwrot tej nadpłaty na jej rachunek bankowy oraz o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2021 w wysokości [...] i zaliczenie powstałej nadpłaty na poczet bieżących zobowiązań. Strona wskazała, że w pierwotnie złożonych deklaracjach grunty o pow. [...] m2 (w piśmie z dnia [...] kwietnia 2021 r. omyłkowo wpisano 611 838 m2) po zlikwidowanej linii kolejowej, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do działalności gospodarczej, zostały wykazane do opodatkowania podatkiem od nieruchomości stawką przewidzianą dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka złożyła deklaracje korygujące podatek od nieruchomości za lata 2018-2021.
Wójt Gminy G.-D. decyzją z dnia [...] września 2021 r. określił Spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2018-2021 w kwocie [...]w tym za: 2018 rok w kwocie [...]zł, 2019 rok w kwocie [...]zł, 2020 rok w kwocie [...]zł, 2021 rok w kwocie [...]zł i odmawiającej zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2018-2021 w kwocie [...]zł.
W uzasadnieniu wydanej decyzji podniesiono, że strona jest podmiotem powołanym do prowadzenia działalności gospodarczej i ma nieruchomości związane z tą działalnością (lub jak wskazał Trybunał Konstytucyjny potencjalnie mogą być do niej wykorzystywane). Majątek nabyty na potrzeby działalności będzie związany z jej prowadzeniem w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia [...] stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (D.U. z 2016 r., poz. 716 z późn. zm. - dalej: "u.p.o.l."), nawet, gdy faktycznie nie jest do niej wykorzystywany. Jeżeli więc przedsiębiorca nie wykorzystuje posiadanych nieruchomości, ale nie ma żadnych trwałych przeszkód faktycznych, technicznych, czy prawnych aby mógł je wykorzystać do działalności gospodarczej, to powinna znaleźć zastosowanie wyższa stawka podatku od nieruchomości.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Organ podkreślił, że w świetle wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. SK 39/19 nie powinno budzić wątpliwości, że dla związania gruntu z prowadzoną działalnością wystarczająca jest już sama możliwość wykorzystania gruntu do prowadzenia działalności gospodarczej. Dalej organ wskazał, że Spółka jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., przy czym związek spornych nieruchomości z działalnością gospodarczą Spółki nie zasadza się na samym fakcie ich posiadania przez przedsiębiorcę, ale także na możliwości ich wykorzystania w działalności gospodarczej. Zakres zgłoszonej działalności Spółki jest bardzo szeroki. To między innymi kupno i sprzedaż nieruchomości, a także wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Ponadto sporne grunty są częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 k.c. i fakt, że w danym momencie nie są wykorzystywane do wykonywania przewozów kolejowych, nie zmienia ich zasadniczego przeznaczenia, czyli prowadzenia działalności gospodarczej w ramach przedsiębiorstwa. O tym, że sporne grunty w przedmiotowej sprawie wchodzą w skład przedsiębiorstwa świadczy także uwzględnienie ich w ewidencji księgowej oraz stosowane wobec Spółki zwolnienie z opłat z tytułu wieczystego użytkowania gruntów na zasadzie art. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 1043 ze zm.), który stanowi, że grunty zajęte pod infrastrukturę kolejową są zwolnione od opłat z tytułu użytkowania wieczystego. Organ zauważył, że dla opodatkowania gruntów zasadnicze znaczenie ma ich klasyfikacja w ewidencji gruntów i budynków, a z wypisów z tej ewidencji wynika, że większa część spornych gruntów jest sklasyfikowana jako "Tk" (tereny kolejowe) i ich klasyfikacja nie uległa zmianie. Powyższe okoliczności potwierdzają, w ocenie SKO, fakt, że sporne grunty są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. uwzględniającym wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 24 lutego 2021 r. SK 39/19.